Doha Spor Kongresinde yıldızlar geçidi!

Parasız kaldığı için 45 yaşında ringlere geri dönen, Muhammed Ali'ye yenilerek kaybettiği unvanını oğlu yaşındaki Michael Moorer'ı yenip geri alan Dünya Ağır Sıklet Boks Şampiyonu George Foreman ve FIFA'nın tek "Altın Ayakkabı" ödüllü kalecisi Oliver Kahn'ın iz bırakan hikâyeleri....

Doha Goals Forum. Burayı kısaca Doha Hedefleri Spor Kongresi olarak tarif edebilirim. Katar'ın başkenti Doha'da 3. kez düzenlenen bu toplantıda dünyaca ünlü sporcular, spor otoriteleri, siyasetçiler ve iş adamları, öğrencilerle buluşarak sporun dünyanın geleceğine ve insanlığa katkısını, sporun geleceğini çeşitli farklı bakış açılarıyla ele alarak tartışıyorlar. Türkiye'den sadece Robert Kolej öğrencilerinin katıldığı forumda, dünya sporcuları arasında forum tarafından davetli olarak 2. defa konuşmacı olmanın mutluğuna sahibim. Bu seneki forumun açılış konuşmalarını Gabon Cumhurbaşkanı Ali Bongo Ondimba ve Katar Başbakanı ve İçişleri Bakanı Şeyh Abdullah bin Nasser bin Khalifa Al-Thani yaptı. Onur konuğu olan Gabon Cumhurbaşkanı yaptığı açılış konuşmasında "Sporun bir ülkede turizm, iş ve yatırım için bir kapı açtığını ve lider sporcuların da gençler için bir örnek olduğunu, spordaki ünlerini insanlık ve çevreye faydalı işler için değerlendirmelerini desteklediğini" söyledi. Bu forumda karşılaştığım hayat hikayelerini dinlediğim dünyaca ünlü isimlerin ikisinin hikayelerini seçtim sizler için. nbsp;Birisi, eski dünya ağır sıklet boks şampiyonu George Foreman, diğeri ise, 2002 FIFA Dünya Kupası'nda layık görüldüğü Altın Ayakkabı ödülüyle bu ödülü alan tek kaleci olan Almanya'nın efsane futbolcusu Oliver Kahn... nbsp;
Eski dünya ağır siklet boks şampiyonu George Foreman soruları cevaplandırırken tam bir tevazu örneği idi... nbsp;
- Ringdeyken, herkes sizden kaçıyor muydu? Yumruğunuzdan?
-Ringe 81 defa çıktım ve benden kaçarlardı, beni kaçırmaya çalışan hiç olmadı. nbsp;
-Afrika'da Zaire'de (Demokratik Kongo Cumhuriyeti sınırları içinde 19701-1997 yılları arası kurulan devlet) Muhammed Ali'ye karşı 1974 yılında, Dünya Ağır Sıklet Şampiyonluğu unvanı için ringe çıktığınızda bölge için bu dövüşün öneminin farkında mıydınız?
- Bu fikrin ne kadar önemli olduğunun, Afrika için bu maçın öneminin farkındaydım tabii ki. Hâlâ bugün de o günkü maçın öneminin farkındayım.
-Muhammed Ali'ye nasıl yenildiniz, neden yenildiniz?
- Ben favori gösteriliyordum. Fazla güvendim kendime. Problem buradaydı fazla güvenmekte. Onun dövüş stilini çok fazla takip etmeden çıktım maça. nbsp;
-40 yıl sonra hatıralarınızda kalan en canlı yerler neresi o dövüşten?
- Maç bittiğinde ve zil çaldığında bana baktı ve "Başardım" dedi. Ben de "Başardın" dedim. Kazanacağını o da düşünmüyordu yani, ben de onun kazanabileceğini düşünmüyordum maça çıkarken. Sonuçta beni dövdü, benden daha tecrübeliydi ve bileğinin hakkıyla kazandı. Söyleyebileceğim tek şey bu. nbsp;(Bu sırada bütün salon alkışlarla yıkıldı. Tevazu ve yenilmeyi de yenmek kadar -şerefle kabul etmesineydi alkışlar.)
-Muhammed Ali'yle görüştünüz mü sonra?
-Muhammed Ali'yle çok iyi arkadaş olduk sonraki süreçte, o benim hep aradığım kardeşim oldu. Ama onunla balığa çıkmak istemezdim, çünkü çok konuşur. En son 70. doğum gününde beraberdik ve çok iyiydi. Parkinson hastalığı var, bazen iyi bazen kötü oluyor ama hayatı seviyor ve onu bu dünyadan koparmak için Parkinson yeterli değil.
-Neden emekliye ayrıldınız, dövüşmeye geri dönmeden önce bir emeklilik döneminiz var?
- Alnımdan kan aktığını görünce ölümle hayat arasında bir an hissedince, vazgeçtim. Sonra çocuklarla çalışmaya hayatımı adadım, kiliseye gönüllü elçilik yaptım, vaaz verdim, sokaklardan dövüşlerden çocukları uzak tutmak için uğraştım...
-Neden geri döndünüz?
- Para kazanmayı bildiğim tek yol bokstu. 45 yaşında parasız kalmıştım ve keşke golf sporcusu olsaydım dediğimi hatırlıyorum. Kendimi oğlum yaşında bir adamla dövüşürken buldum. Sonra kendime "Bütün yapabileceğin bu mu?" sorusunu hatırlattım ve şampiyonluğu aldım. nbsp;
George Foreman, sporu 2. defa bıraktıktan sonra bir ızgara markası oluşturup onun da pazarlama haklarını satarak Amerika'nın en başarılı iş adamları arasına ismini yazdırıyor. nbsp;
Foreman'dan sonra Oliver Kahn'ın anlattıklarından da kısa bir bölüm aktarmak istiyorum.
Yaptığı müthiş kurtarışlarla tanınan kaleci, Bayern Münih'te oynarken 2001 Şampiyonlar Ligi finalinde Valencia'ya karşı en son penaltılara kalan maçı şöyle anlattı:
-Penaltıyı kurtardığımda o kadar konsantre olmuştum ki Şampiyonlar Ligi'ni kazandığımızın farkında değildim, takım arkadaşlarım söyledi. nbsp;
-Kahraman olmakla, insanların suçladığı kişi olmak arasında çok ince bir çizgi var değil mi?
- Kalecilerin kaderi diye birşey var. Muhteşem kurtarışlar yapsanız da, bir küçük hata şampiyonluğu kaybetmenize sebep olabiliyor. nbsp;
-O ince çizgide, uçlarda yaşamayı sevdiğinizi söylediniz futbol oynarken?
- Her kaleci bence. Kaybetmekle kahraman olmak arasında ince bir çizgide yaşar. Mücadele burada zaten, kalecilik bu. nbsp;
- "Korkmak, uyanık olmak ve konsantrasyonu devam ettirebilmektir"demişsiniz. Yani normal bir seviyede mücadele size yetmiyor mu?
- Bazen. Motivasyonunuz için iyi geliyor. Seyircilerden mesela gelecek baskı da bazen beni en yüksek motivasyon seviyesine getirebiliyordu. nbsp;
-Farklı olmanız, yüksek konsantrasyon seviyeniz, bu sizi takım arkadaşlarınızdan sosyal hayatta da ayırıyor muydu?
- Hayır. Çünkü maçtaki Oliver Kahn ile gerçek hayattaki Oliver Kahn arasındaki ayrımı biliyorlardı.
BURCU ÇETİNKAYA-TÜRKİYE GAZETESİ