Gümülcine müslümanlarına rahat yok

İrfan Özfatura -  Aydınoğlu Umur Bey tarafından fethedildiğinde (1344) ortalıkta bina filan yoktur. Gümülcine’yi ecdadımız kurar, kubbelerle donatırlar. Camiler, imaretler, hamamlar… 
Şehir Gazi Evrenos Bey İmareti ile gelişip genişler. Bir çifte hamam, 55 dükkân, 13 değirmen ile Helvacı köyünün geliri vakfa akar. 
Eskicami Vakfı 58 dükkânın kirası ile döner, şimdi kuruş gelmiyor o başka. Vakıf mülkleri hükümetin ve yandaşlarının elinde, kuruş hayrı yok Müslümanlara. 
Asrın başlarında Müslümanların oranı %82’dir. Gerisi Rum, Ermeni, Yahudi, Bulgar. Cihan harbi yıllarında Gümilcine merkezli “Batı Trakya Müslüman Cumhuriyeti” kurulur ama Rus İngiliz oyunlarına dayanamaz. Yöreyi istila eden Bulgarlar aşikare kıyım yapar, kubbe minare bırakmazlar. 
Lozan’da Batı Trakya “etnik-dinî yapısı korunmak şartıyla” Yunanistan’a bırakılır. Rumlar anlaşmalara uymaz, Türklerin emlaklerini ellerinden alırlar. Bey Hamamını dinamitle uçurur, Postinpûş Baba Tekkesini yıkarlar. Çarşı camii sebili ortadan kaldırılır, Evronos Gazi imareti Hıristiyanlık müzesi yapılır. 

BÖYLE DEVLET OLMAZ
Batı Trakyalı soydaşlarımıza bir dokunuyor bin ah işitiyoruz. “İki nesil evvel arazilerin % 100’ü Türklerin elindeydi” diyorlar “Devlet değişik bahanelerle el koydu, şu anda %13-14 civarında.” 
1970’den evvel ev alamaz, tamir ettiremezdik. Bir araba ehliyeti için kaç defa imtihana girsen nafile. Evrakta görülsün diye üç beş kişiye motosiklet ehliyeti verirlerdi o kadar. Ehliyetsizlik yüzünden traktörlerimizi kullanamazdık, öküz bağlardık sabanlara. Bakkal açarsın sağlıkçılar musallat olur “yok burada toz var, ver ceza!”
AB ile yumuşama olur diyorduk, heyhat! Ne vakıf malları iade edildi ne de Türkleri memur, subay yaptılar. Cipras seçimlerde “müftüler seçilecek, vakıflar sahiplerine iade edilecek” dediyse de hepsi lafta. 
Şimdi parası olan en iyi daireyi alır, çünkü muhtaçlar. İyi de iş yapacak insan kalmadı ki ortalıkta. Zaten bu vergilerle iş miş olmaz, kepenkler küf tuttu, kaçan kaçana.  

EH İŞTE NİSPETEN
Şimdi eski baskılar yok. Türkiye’ye günde iki otobüs gidiyor, biri İstanbul’a, biri Bursa’ya. Rumlar da Keşan pazarının müdavimi oldular. Bulgaristan’a da kapı açıldı günübirlik Kirkov, Kırcali, Mestanlı’ya geçebiliyoruz rahatlıkla. 
Batı Trakya’da camilerimiz açık ancak Karasu’dan öte bir şey koymadılar, bir zamanlar Selanik’te yüze yakın cami vardı, şu an alnını secdeye koyacak oda bulamazsın orada.  Bizim de partimiz var ama baraj olduğu için yüklenmiyor, her partide olmaya bakıyoruz. Zaten onlar da Müslüman aday peşinde koşuyor, reylerimizden pay almak istiyorlar. Gençlerimiz eskiden sadece doktor mühendis olurlardı. Şimdi ilahiyat okuyor, camilerimizi ayakta tutuyorlar. 
Bizim çocuklarımız en sağlıklı eğitimi Türkiye’de alır. Cemiyete faydalı insanlar hep Türkiye’de okuyanlardan çıkıyor. Anadolu havasını teneffüs edenin hali başka. Gelgelelim Ankara kontenjanları sınırlandırıp, puanları yükseltiyor, bizi Afrikalıyla bir tutuyor.

TÜRK ADI YASAK
Yunanistan’da içinde Türk adı geçen hiçbir derneği açamazsın. Hâlâ yasaklı camiler var, çürüyüp yıkılmaları bekleniyor.