Utanç duvarı gitti zihinsel duvar geldi

İkinci Dünya Savaşı’ndan mağlup çıkan Almanya; ABD, İngiltere, Fransa ve Sovyetler Birliği tarafından 4’e bölündü. 1949’da ABD, İngiltere ve Fransa’nın kontrolündeki bölgelerin yönetimleri birleştirilerek Federal Almanya Cumhuriyeti (BRD) kuruldu. Sovyetler Birliği yönetimi altındaki bölgede de aynı yıl Demokratik Almanya Cumhuriyeti (DDR) ilan edildi. Böylece ülke, Batı (BRD) ve Doğu (DDR) olarak ikiye ayrıldı. Genç ve iyi eğitimli 2,5 milyondan fazla kişi Batı Almanya’ya kaçınca, Doğu rejimi 1961’de 3,6 metre yükseklikteki Berlin Duvarı’nı inşa etti. Bu duvar, dünyayı iki blok şeklinde ayırdı ve “Soğuk Savaş”ın sembolü hâline geldi. Ta ki 1989’a kadar... Sovyetler Birliği’nin Devlet Başkanı Mihail Gorbaçov’un açıklık ve yeniden yapılanma (Glasnost ve Perestroyka) politikasıyla başlayan süreç, Doğu Almanya’yı da etkisi altına alınca 100 bin kişi Alexander Meydanı’nda gösteri yaptı. Doğu Almanya hükûmeti gösteriler sebebiyle seyahat düzenlemesi yapacağını açıkladı. Bir gazetecinin düzenlemenin ne zaman geçerli olacağını sorması üzerine Günter Schabowski “İvedilikle hemen” cevabını verdi. Bu sözlerin yayılması üzerine Doğu Alman halkı sınır geçiş noktalarına akın etti. Duvarın birçok noktası yıkıldı. Doğu Berlinliler ile onları karşılayan Batı Berlinliler kucaklaştı. Böylece 28 yıl, 2 ay, 28 gün ayakta kalan “Utanç duvarı” 9 Kasım 1989 tarihinde yıkıldı. Ancak 256 kişi duvarı aşarken öldürüldü. İki Türk çocuğu Cengaver Katrancı (8) ile Çetin Mert (5) duvarın kenarından geçen suya düşerek hayatını kaybetti. 
Aradan geçen 30 senede insanlar arasındaki zihinsel duvarlar hâlâ yıkılamadı. O gün yaşanan sevinç ve mutluluk, Almanya’nın batısında endişelere doğusunda ise “ikinci sınıf vatandaş” algısına dönüştü. Sosyo ekonomik uçurum, kapanmadı. Cumhurbaşkanı Frank Walter Steinmeier, yıkımın birçok insan tarafından eskisi kadar içtenlikle kutlanmadığını vurgulayarak “Toplumdaki bölünmüşlük daha da derinleşiyor. Bu seçim sonuçlarına çok açık bir biçimde yansıyor” ifadesini kullandı.