ACIYI YAŞAMAK...

Eskiden de kazalar olurdu.

Uçak düşerdi.

Madende grizu patlardı.

Tek şeritli yolların trafik ölümleri hiç eksik olmazdı.

Selden ölenler vesaire...

Ama...

Kazanın ilk saniyesinden itibaren kimse birbirini yemezdi.

Herkes muhtemel iyi haberleri beklerdi.

Kurtarma çalışmalarına destek olunur.

Haberler dikkatle takip edilirdi.

Uzman gibi davranmaz.

Sonucu merak ederdik.

Maden felaketinin ardından da bu yapılmalıydı...

Mutlaka gerçekler aranmalı.

Sorumlular bulunup adalete teslim edilmeli ama.

Bilip bilmeden kimse infaz edilmemeli...

80 ve 90'lı yılların kazalarından sonra insanlar bir araya gelirdi.

Yaraları sarmak için herkes bir yerlere koşardı.

Ankara Esenboğa Havaalanı yakınlarına uçak düşünce...

Kurtulan yaralılar için herkes kan vermek için hastanelere koşmuştu.

Olayın ilk saniyesinde kule hatası, pilot hatası, pist hatası, hükümet hatası gibi şeyler tartışılmazdı...

Önce acı yaşanırdı.

Olayların birinci saniyesinde, sanki hepimiz bilirkişiymişiz gibi ahkâm kesmezdik.

Hangi görüşte isek ona göre bir bakış açısı bulmazdık.

Sadece gerçek bir üzüntü yaşardık.

Ailelerimiz yardım için ellerindekileri seferber ederdi.

Depremde vesaire.

Bunlar yapılırdı.

Demiyorum ki, sonuçlar ve sorumlular tartışılmasın.

Tartışılsın ama unutmayın.

Hiçbirimiz maden mühendisi değiliz.

Ya da iş kanunu okuyup yutmadık.

Uçak mühendisi, hava trafik kontrolörü...

Veya yol mühendisi...

Deprem uzmanı.

Yapı denetim uzmanı filan da değiliz...

Azıcık sabredin.

Şu işçilerimize inşallah ulaşırız.

Sonra...

Her şey konuşulur...

Hukukun temel ilkesini bile anlamıyoruz maalesef.

Adam taammüden birini öldürse bile.

Mahkeme kararını verene kadar masum.

Yani.

Bir sonucu bekleyin.

Gereken yapılmazsa o zaman bağırın..

MHP lideri Devlet Bahçeli'nin, "Şu an sadece kurtarma çalışmalarına odaklanmalı" uyarısını alkışlıyorum.

Yine devlet adamı gibi davrandı.

Ve birçoklarına ders verdi...

Bence Türkiye artık acısını yaşamayı öğrenmeli.

Yargısız infaz yapmamayı.

Ön yargılarla hareket etmemeyi.

Adamına ve ideolojisine göre davranmamayı.

Sizce de öyle değil mi?