Koordinasyon için minibüs şoförü mü olmak lazım?

Fatih Bilgi

İstanbul’da dün yaşanan sel felaketini iliklerine kadar hissedenlerden biriyim. Esenler’deki evimle, Yenibosna’daki gazete binası arası sadece 12 kilometre. Ama ben 3 saatte gidebildim. Anadolu’da yaşayan okurlarımız şaşıracaktır. Anlatayım.
Baktım hava kötü. Metroyu kullanayım dedim. Üçyüzlü metro durağından kartımı okutup giriş yaptım. Abartmıyorum, benimle birlikte 200 kişi vardı.
5 dakika sonra bir anons geldi: Kirazlı-Yenikapı seferleri iptal edilmiştir!
2 dakika sonra bir anons daha; Havalimanı-Otogar seferleri iptal edilmiştir!
Metro istasyonu dediğin yerin dibi. Telefonlar çekmiyor... İnternet çalışmıyor. Görevliye “Seferler şimdi mi iptal oldu?” diye sordum. Aldığım cevapla irkildim. “Yok” dedi, “Yarım saattir yapılmıyor.”
E be kardeşim madem seferler iptal edildi niye bunu yüzlerce kişi ulaşım kartlarını okutup içeri girdikten sonra öğreniyor? İstasyon çıkışında durup gelenlere seferlerin iptal edildiğini söylemek çok mu zor?
Pekiyi biz ne yapacağız şimdi. Sıkışıp kaldık mı orada. Görevli “Kirazlı yönüne metro çalışıyor” dedi.
Bağcılar’da tramvaya geçeriz düşüncesiyle bindik. Bağcılar durağında inip 15 dakika yağmur altında yürüdükten sonra tramvaya ulaştık. Bu sefer de görevli “Tramvay seferleri yapılamıyor” demesin mi?
Taksilere el kaldırıyorum gören yok, otobüs geçmiyor. Metronun tramvayın hali ortada. Bağcılar Meydan’dan Üçyüzlü durağına yürüdüm...
1 saat 15 dakika sonra ilk durağıma dönüş yapmıştım. Üstelik sırılsıklam olmuştum.
Kırk dakika kadar taksi ve otobüs bekledim. Gelen giden olmadı. Güçlükle kendimi minibüslerden birine attım.
Bu sefer de trafik kilitlenmesin mi? Fakat şoförler tam cevval. Her minibüs bir afet koordinasyon merkezi olmuş.
“Hüseyin abi” diyor kaptan, “O caddeyi kullanma göle dönmüş. Mehmet abi, Merter açık mı? Cemal kardeş Kale tarafından mı gidelim?”...
Bu konuşmalar arasında 10 dakika sürmedi hoop kendimi Merter’de buldum.
Bu nasıl bir enformasyon, bu nasıl bir bilgi alışverişidir? Normal günlerde pek de hazzetmediğim bu adamların kriz yönetimine hayran kaldım.
Şimdi merak ettiğim soru şu: Bu iletişim çağının nimetlerini küçük esnaf sonuna kadar kullanırken, koskoca sevgili belediyemiz her felakette neden bahanelere sarılıp çamura yatıyor?