Mesafe...

A -
A +
Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler. Ama en çok kayıp veren kirpilermiş.  Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var...Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamış...Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş. Böylece kirpiler birbirlerinin yakınlıklarından yararlanacak, aralarındaki hava akımını önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış...İlk deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler. Ama bu sefer de başka bir problem çıkmış ortaya. Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş.Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu sefer de donmalar meydana gelmiş... Ne var ki, her gece kâh uzaklaşa kâh yakınlaşa, deneye yanıla, soğuk havadan korunacak kadar yakın, birbirlerini incitmeyecek kadar da uzak olan, mesafeyi bulmayı öğrenmişler...Bizim de uzun dikenlerimiz var; 'hayata karşı filtrelerimiz'.Bazen faydalı, bazen de zararlı...  Çoğu zaman, kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza.  Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz hayatımıza...   Ne var ki, paylaşma da  başarı da  mutluluk da ancak yakınlaşmakla, birlikle  beraberlikle  mümkün.Birbirini incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenenlerden olabilmek dileğiyle...
Ninem diyor ki: Ne yavuz ol asıl, ne yavaş ol basıl.

UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.