Hoşseda

TGRT HABER'deki özel yayına katılan Başbakan Yardımcısı Bülent Arınç, bir yıl önce kaybettiğimiz Enver Ören Ağabey için şunları söyledi...

Enver Ağabey'in emri ile 2001 yılından beri her ay bin beş yüz fakir aileye erzak dağıtıyoruz. "Bu hizmet bizim sigortamız" derdi.

Enver Ören kimdir? Ben de onu merak ediyorum. Herkes bana bunu soruyor, "Sen kimsin?" diyorlar.

Bize İhlas'ın gayesini "paraya değil, insana hizmet" olarak öğreten, eşsiz sohbetlerini daima kulağımızda ve kalbimizde hissettiğimiz kıymetli öğretmenim.

Hiç incitmeyen bir patron, en şefkatli baba... Garibanın can dostu... İş âleminin beyefendisi, ehl-i sünnetin bekçisi, ülkesinin hizmetçisi...

İhlas Holding Başkanı Enver Ağabey'imizi ebediyete uğurlamanın derin üzüntüsü içindeyiz.

Yazmak istediğim asla unutamayacağım öyle çok hatıram var ki; yazabilsem roman olur...

"Artık … Geceleri ağlama sıra bizde"Siz, evimize hiç gelmemiştiniz ama her zaman ailemizin en önemli ferdiydiniz.

Onları yeni tanımıştım... 1990 senesi... uzun süredir böbrek rahatsızlığı çekiyorlardı ve artık böbrek naklinden başka yapacak bir şey kalmamıştı... O gün

Yaklaşık kırk senedir tanıdığımız Enver Ağabey'imizin hepimizde şüphesiz zikri cihana değer hatıraları var. Bugün ben herkesin çok iyi bildiği bir hususiyeti ile ilgili iki hatıramı nakletmek istiyorum.

ne şiir yazabilecek biriyimne de sizi övebilecek

Efendim ben de, 1973 yılında lise yıllarında İhlas camiasıyla tanıştım. 1976 yılında Niğde İmam Hatip Lisesini bitirip referanssız olarak İstanbula geldim .

YIL 2013, AYLARDAN ŞUBATBİR REHBERİ SADIK EYLEDİ RİCAT

E y! gül güzlü, tatlı dilliN efesim, her şeyim

Büyük Ağabey, Enver Ağabey... Biz seni belki çok geç tanıdık ama çok sevdik..

Enver'imli yıllarda, hem Enver'imli yolda,Yüzakı Mücâhidler vardıhep satışlarda.

O gün inanın Enver Ağabey'in yanındayız ama sanki farklı bir alemdeyiz. Çok heycanlıydım, konuşamaz hâldeydim. Kim ki bu dünyada Enver Ağabey'i tanımış ve "Peki" demişse en büyük saadete kavuşmuş kişidir. İnşallah şefaatlerine nail oluruz da öteki tarafta da mübarek Hocamız ve Enver Ağabey'imizin yanında oluruz

Ben 7 yaşından beri istanbul'da ikamet etmekteyim.Babam emekli astsubay, annem ev hanımı, 6 kardeşiz.Babam bize doğru dürüst bakmazdı, hep sıkıntı içinde büyüdük; her gece içki içerdi, geç saatlerde gelirdi.

Sedirde, Enver abilerin yanında otururken kendiliğinden yere inip karşılarında diz çöktü. Enver abiler yine yanlarına çağırıp birkaç latifeden sonra sordular:

Omuzlarımdan tutup, "Bir diyeceğin var mı?" buyurdular. "Efendim, duanız..." dedim.İikinci defa sordular aynı cevabı verdim. Omuzlarımdan hafif ve tatlı bir şekilde sıkarak üçüncü defa sordular; sıkıntılarımı söylemek ne mümkün... Sıkıntı kalmadı ki, ben aynı cevabı verip "Duânız Efendim" dedim

Güleryüzün , gülyüzün hep gülümsetti .Sevgi bahçende ; nice güller yetişti .