Tarladan çıkan zafer

Beşiktaş'ın oyunuyla Türk futboluna prestij katan Avrupa turnikesinden sonra lige Mersin'in patates tarlasını andıran sahasında başlayışı can sıkıcıydı. Tabii ki, ev sahibi Mersin'in zemini hariç gerçekten harika bir stada kavuşmuş olması da hem bu kentin futbolcu ve futbolseveri için, hem de ülke için gurur vesilesiydi. Ben buradan sıcağı sıcağına kulüplere, basına, ayar çekmeye çalışan Federasyon'u da izin verirseniz eleştireyim. Rıza Çalımbay kardeşimin "Bizim Beşiktaş fikstürünü tersine çevirelim" sağlıklı önerisine kulak kabartmayanları kınıyorum. Gelelim bataklıktaki oyunun tekniklerine... 

Oğuzhan ve Demba Ba'dan yoksun Beşiktaş'ın neredeyse klasik bir 4-2-4'le maça çıkması risk yüklüydü. Ancak ne var ki Mersin'in neredeyse tepeden tırnağa yenilenmiş ama kalitesi de artmış takımı karşısında idare etti. İsmail'in sağ kanatta kullanılışı ile stoperde Pedro Franco-Sivok değişikliğine bir dokunmak istiyorum. 4'lü sistemin sakatlık ve ceza olmadıkça oynanmayacak bir numaralı görev yeri tandemdir. Ha, Pedro sakatsa diyeceğim yok ama yedek kulübesinden bulunup maç öncesi o biçim sert ısınışına ne demeli? Her şeye rağmen sezon başından bu yana takım gibi oynayan bir numaranın Beşiktaş olduğunu vurgulayıp duruyorum. Biraz ev sahibine dikkat gezdirirsek, Nakoulma'nın bu takımı korkulu günlerden çıkarabilecek önemli bir oyuncusu olacağını şimdiden söyleyebilirim. Sonuçta Beşiktaş, tarladaki bu Avrupa serüveni yoğun mesaisi sonrası 3 puanı kaparak yukarılara önemli mesajlar taşıdı. İzin verirseniz Beşiktaş'ın bu başlangıç fikstürüne çok fazla gürültü çıkarıp haklı olarak itiraz etmeyişine de bir centilmenlik madalyası verilmesi gerektiğini vurgulayayım. Umarım ve beklerim ki bu güzelim stat, bir o kadar da güzelim bir zemine yakında kavuşuversin. 

Karşı karşıya gol atmak hüneri Beşiktaş'ta şimdilik uzakta yaşayıp, sıkıntılar da sunmadı değil.