Ülkemizde “Yerli ve Millî Strateji”ye Karşı Reformistler, Hâlâ “İthal Din” Peşinde

Batı, eskiden beri materyalist bir tutum sergilemiştir. Rönesansla birlikte Reform hareketini de başlatarak Hristiyanlık mirasının ortaya koyduğu otorite ve prensiplerine başkaldırmıştır. Papalık, Kilise ve buna bağlı bütün dinî liderlik kurumlarını reddederek kişiye bağlı ve çok inançlı bir “dini anlayış” üretilmiştir. Adına da Protestanlık denilmiştir. Bunun neticesinde Lütheranizm/Lüterizm, Kalvinizm ve Anglakanizm gibi mezhepler doğmuştur.

 

Aslında Batı, “esas yanlış”ı göremediğinden yanlışı, yanlışla düzeltmeye kalkmıştır. Elbette kirli bir elbise, idrarlı bir suyla temizlenmez. Hristiyan reformistler, yanlışı, Papalık ve Kilise’den önce dini, baba-oğul-ruhulkudüs gibi teslis/üç ilâh hâline getirenler üzerinde dursalar ve tek ilâh inancına dönselerdi, o zaman “gerçek reform”u/asla dönüşü gerçekleştirmiş olacaklardı. Ama öyle olmadı.

 

Ülkemizde İlahiyat, Diyanet, İslami İlimler ve bazı Vakıflardaki Reformist çevreler, Batı’daki bu yanlış ve bozuk yapıyı, kendilerine örnek alarak, İslam’ın bütün esas, kural ve otoritelerini tartışmaya açmış, Batı’nın laik/seküler sistemine uygun bir İthal İslam(!) üretmeye kalkmışlardır. Elbette bu bâtıl ve fâsit girişimde, Oryantalistler tarafından daha önceden hazırlanan Light Islamic/Ilımlı İslam, diğer bir adıyla İslam’ı değiştirme projesi temel alınmıştır.

Ilımlı İslam, Amerikan menşeli bir projedir. Diğer bir ifadeyle İslamiyet’i modern çağa uyarlama, peygambersiz, cihadsız ve ahkâmsız kılma planıdır. Amerika’da 11 Eylül 2001’de İkiz Kulelere yapılan saldırılardan sonra İslam -doğu dinlerini de içine alacak şekilde- bir Light İslamic projesi tasarlanmıştır. Projenin teorisyenleri arasında Türkiye karşıtı ve İsrâil yanlısı akademisyen ve yazar Daniel Pipes bulunmaktadır. 2003’de RAND Corporation adlı kuruluşun hazırladığı raporda, İslam Ülkelerinde dört ana akım -kökten dinciler, gelenekçiler, modernistler ve laikler- tespit edilerek projenin hedefleri belirlenmiştir.

 

1. Ilımlı İslam’da Strateji ve Uygulama:

 

İslam’da diğer dinlerde olduğu gibi ruhban sınıfı olmadığı için CIA ve Oryantalistler, ajan olarak kullanacakları bir kişiyi kolayca dini lider olarak tanıtabilmişlerdir. Bu stratejinin en önemli özelliklerinden biri budur!

 

 

 

2) CIA, kendilerini din adamı olarak tanıtan ve Müslüman olmayanlar hakkında daha yumuşak dini mesajlar verecek görevlileri -Üniversite’de akademisyenleri ve Kamu’da itibarlı kişileri- işe aldı ve bunların Devlet İdaresi’nde -Başkan, Genel Md., Prof., Dekan, Rektör gibi- yüksek Yönetici ve etkili kişi durumuna gelmeleri sağlandı. (Kaynak: CIA ve ABD Federal Soruşturma Bürosu FBI hakkında yazdığı kitaplarla tanınan Ronald Kessler “The CIA at War/CIA Savaşta, 2000”.)

 

Ronald Kessler, bu söylediklerini daha açık hâle getirerek, şunları yazmıştır:

 

 

 

 

Misyoner Oryantalist Lovis Massignon (ö.1962), Oryantalizm teşkilatının, İslâm İlimleri üzerinde yaptıkları çalışmaların Müslüman araştırmacıları ve Müslüman toplumları nasıl değiştirdiğini, aynen şöyle anlatmaktadır:

 

 

 

 

 

 

 

11) Bundan sonra siz Misyonerlerin işi daha kolay; maaş bağlayarak, vize vaadi, yurt dışında iş imkânı, hatta cinselliği kullanarak Müslümanları Hristiyan yaparız.

 

CIA ve FBI hakkında kitap ve raporlar yazan Ronald Kessler ile Misyoner Oryantalist Lovis Massignon’un İslam, Kur’an, Hadis ve Müslümanlarla ilgili bu 14 maddelik tespitleri, Ülkemizde ve İslam dünyasındaki, Reformist hareketlerin genel çerçevesini vermektedir.

 

Batı’nın şer odakları tarafından hazırlanan bu İslam’ı değiştirme ve revize etme projesi, Misyoner Oryantalist ajanlar vasıtasıyla Ülkemizde ve İslam dünyasında, özellikle İlahiyat, Diyanet, İslami İlimler ve bazı Vakıf çevrelerinde birçok taraftar bulmuştur.

 

Bunlar, özellikle akademisyen kimliklerini öne sürerek, yaklaşık 10-13 asırdan beri ecdadımız Müslüman Türk Boylarının, Selçuklu ve Osmanlının temsil ettiği İslam’ı, Kur’an’ı, Hadis’i, İslam Akâid ve Fıkhı’nı hedef alarak tebdil, tahrif, tahkir ve tezyif etme eylemine girişmişlerdir. Tamamen Batı’nın etki ajanları olarak çeşitli kurum ve kuruluşlarda hâlen çalışmalarını sürdürmektedirler.Bu menfur çalışmalar, şu başlıklar altında karşılaştırmalı olarak verilebilir:

 

2) Eline Kur’an-ı Kerim’i alarak: Müslümanların elinden bu kitabı almadıkça, onlarla baş etmemiz mümkün değildir. Ya onu ortadan kaldırmalıyız ya da Müslümanları Kur’ân’dan soğutmalıyız (İngiltere Başbakanı William Ewart Gladstone (ö.1898), 1878 yılında Lordlar Kamarası’nda yaptığı konuşma).

 

Türkiye’mizde yetişen ve maaş alan İlahiyatçıdan:

 

 

 

Prof. Dr. Ömer Özsoy, şu anda Almanya’da DİB Başkan’ın emriyle -vakıf statüsünde- çalışmaktadır.

 

 

Prof. Dr. Ali Bardakoğlu, DİB eski Başkanı, o şimdi 29 Mayıs Üniversitesi KURAMER müdürü. Üniversite’nin Mütevelli Heyet başkanı, Tayyar Altıkulaç’tır. Altıkulaç, DİB’nda iken Mısır reformistlerinden Ehl-i Sünnet, Osmanlı ve Türk düşmanı Reşid Rıza’nın “Muhâvera” isimli kitabının sadeleştirilmiş şeklinin DİB’nda basımını sağlamıştır. Kitabı sadeleştiren Hayrettin Karaman’dır.

 

 

 

 

 

Saldırı : Ehl-i sünnet itikadı, başta gelen düşmanımızdır (L. Massignon mad.

 

9).Destek: Doğu İslâm dünyasında Sünnîlik (Ehl-i Sünnet) - Mu’tezile hariç tutulursa - Gazali’nin felsefe ve akıl düşmanlığını kafa yapısına uygun bularak, nakilciliği (âyet, hadis ve müctehid fetvalarını) benimsemiş ve 11’inci asırdan itibaren düşünmeyi durdurmuş ve teolog üretememiştir. Sünnîler, felsefi düşünme ve akıl yürütme işlemi gibi kafa yormak gerektirmeyen ve davranışçılıkla meşgul olan Kelam ve Fıkıh gibi alanlar ile mutlu idiler. Halen de öyledir (Bk. Niyazi Kahveci, Çağımız ve Türkiye, Sinemis Yay. 2018).

 

Görüldüğü gibi Batı, İslam’a ve mukaddes Kur’an’a Ehl-i Sünnet’ten dolayı düşmandır. Çünkü Sünnî ulema, Hazret-i Peygamber’in naklettiği İslam’ı, sahâbe-i kiram hassasiyetiyle korumuş ve nakletmişlerdir.

 

Onun için Oryantalistler, Misyonerler, Modernist ve Materyalist İlahiyatçılar, Dört Mezheb’in içinde bulunduğu Ehl-i Sünnet camiasına karşıdırlar.

 

 

 

1) Allah, bir kişinin kiminle evleneceğini bilmez (Abdülaziz Bayırdır, İnternette Videosu var).

 

 

 

4) Hüseyin Atay’ın doktora tezi kaderi inkâr üzerinedir. Atay, Türkiye’de kaderi inkâr konusunda ilk çalışma yapanlardan biridir. Ülkemizde kaderi inkâr eden ilahiyatçıların ilk müracaat kaynağı hâline gelen bu meş’um eser, Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından 1959’da basılmıştır.Ayet-i kerimelerde buyruluyor:

 

(Resûlüm) de ki; Allah'ın bizim için yazdığından başkası asla bize erişmez. O bizim Mevlâ'mızdır. O'nun için Mü’minler, yalnız Allah'a güvenip dayanmalıdır (Tevbe, 51).

 

Biz, her şeyi İmâm-ı Mübîn (Levh-i Mahfûz)’da saymışız (zaptetmişiz, yazmışız)dır. (Yâsîn,12)

 

 

1) Kur’an’da İsra vardır. O da rüyadan ibarettir. İsra suresinin 60. âyeti buna delildir. Başka bir konuşmasında da ruhîdir, diyor. Bu Kitap/Kur’an sana yetmiyor, seni mutlu etmiyor mu ki, gidiyor, rivayetlere (hadislere) inanıyorsun (Mehmet Okuyan, İnternette Videosu var).

 

 

İsrafil Balcı ve Mustafa İslamoğlu’nun Mi’raç konusundaki reaksiyonlarının çok şiddetli oldukları görülmektedir. Bu münkirler, Mi’raç hadisini ele alıp -videoda- alaya alıyor, fakat kimin tarafından yazıldığı belli olmayan Zerdüştîliğin kutsal kitabı Avesta’yı (MÖ.VII) övüyor ve okunmasını tavsiye ediyorlar.

 

Diğer tarafta Hristiyan Alfred Guillaume’nin bâtıl görüşlerine kapılan Süleyman Ateş, Mikail Bayram ve Mehmet Azimli, âyet-i kerime ile sabit Mescid-i Aksa’nın Kudüs’de değil, Mekke’nin yakınında bir yerde -Ci’râne’de- olduğuna inanıyorlar.Muhammed Hamidullah ise, Mescid-i Aksa’nın göklerde olduğunu ve Mi’rac’ın da ruhen yapıldığını iddia ediyor.Ehl-i Sünnet âlimleri, İsrâ ve Mi’rac’ın gece uyanık hâlde beden ve ruh birlikte olduğunu beyan etmişlerdir. Müslümanların imanı bu yöndedir. Bu konuda âyet ve yüzlerce hadis mevcuttur.

 

3. Hadisleri ayıklama ve inkâr.  

 

 

Fakat Kütüb-i sitte’ye bakıldığında Buhari’de, Müslim’de, Tirmizi’de, Ebu Davud’da ve İbn Mace’de, “fiten” konusunda özel kitablar/bölümler bulunmaktadır.

 

Bu durumda Görmez, Hazret-i Peygamber’e, dolayısıyla Kur’an’a ve hadislere inanmayan Oryantalistlerin temsilciliğini mi yapmaktadır?

 

 

Diyanet İşleri (Başkan Yardımcısı ve) Başkanı iken Prof. Dr. Mehmet Görmez’in rehberliğinde 15’i Diyanet’ten, 100’ü de Üniversite ve diğer kurumlardan olmak üzere 115 kişilik bir ekibin 4 yıl süren bir zamanda 30 bin civarında hadisi içinde bulunduran bir Hadis Külliyatı/Hadislerle İslam kitabı, 7 cilt olarak hazırlanmıştır.

 

Diyanet İşleri Başkanlığı yetkililerine göre, bu çalışmada 204 bin (Kütüb-i Sitte, Kütüb-i Tis’a ve diğer hadis imamlarının eserlerinde mevcut) hadis ayıklanmıştır (04.01.2011 Milliyet Gazetesi).

 

Ülkemizde Mehmet Görmez’in başkanlığı döneminde 2013 yılında camilerde (caminin içinde) tenis turnuvası teşebbüsü, halk tarafından tepkiyle karşılandığından yaygınlaştırılamamıştır.

 

Acaba Mehmet Görmez, bu Hadis Külliyatı çalışmaları sırasında cami içinde tenis turnuvası yapılacağına dair hükmü, nereden buldu? Yoksa Batı’dan mı ithal etti? Çünkü İslam’da ibadet yeri camide, asla oyun ve eğlence olamaz. İbadetle oyun/müzik birbirine karıştırılamaz.Hadis-i Şerifler konusunda Müslümanların imanı şöyledir: Peygamber aleyhisselâm’ın bütün hadisleri haktır. 204 bin hadisin de hepsi doğrudur. Yanlış olan yaklaşık 15 asırlık İslam âlimlerinin tedvin ettikleri Hadis Külliyatı’nı Batı’nın Materyalist, Oryantalist ve seküler anlayışına feda etmektir. Unutulmamalıdır ki, bu menfur ve meş’um çalışma ile Hazret-i Peygamber’e ve İslam âlimlerine büyük bir iftira edilmiştir. Ancak bu iftiranın cezası, Ahiret’te çok acıklı bir azaptır.

 

Hadislere güvenip de onlardan hüküm çıkaramayız (Prof. Dr. Halis Aydemir, DİYK Üyesi, Videosu internette mevcut).

 

 

 

Hadis-i Şerif’te buyrulmuştur: Kul, kabre konulduğu zaman, arkadaşları ile cemâati geri dönerlerken, ölü, onların ayak seslerini işitir (Buhârî, Cenâiz 67).

 

2) Gerçekte ölüler işitmez, bu işitme, mecazî anlamdadır (böyle bir işitme yoktur); bununla diriler uyarılıyor (Hayrettin Karaman, 16 Eylül 2018 Yenişafak).

 

Karaman, hakikat mümkün iken, mecaza gidilmeyeceğini bilmiyor mu? Elbette biliyor. Fakat Buhârî’deki hadise inanmıyor.

 

1. Kabir, ya Cennet bahçelerinden bir bahçe veya Cehennem çukurlarından bir çukurdur (Tirmizî, Kıyâmet 26; İbn Mâce, Zühd 31).

 

2. Peygamber Efendimizin duası: Allahım! Cehennem azabından sana sığınırım. Kabir azabından sana sığınırım ve Deccâl-i Mesih'in fitnesinden sana sığınırım. Hayat ve ölüm fitnesinden de sana sığınırım (İbn Mâce, Dua 3; Buhârî, Dualar 37).

 

Ehl-i Sünnet Akâidi’ne göre, kader (A’râf,34; Tevbe,51), âyetle sabittir. Mi’rac (Buhârî, Salât 1), Kabir Azabı (Buhârî, Cenâiz 87; Tirmizî, Kıyâmet 26), Nuzûl-i İsa (Buhârî, Kitâbu’l-Buyû’ 102) ve Hazret-i Mehdi’nin geleceği (Tirmizi,Fiten 52-53), haktır ve hadislerle haber verilmiştir.

Türkiye’mizde ecdadımız Selçuklu ve Osmanlının yaşadığı ve temsil ettiği Müctehid âlimlerce Eshab-ı Kiram’dan nakledilen temiz, berrak bir İslam anlayışı’dır. Bu İslam’ı taşıyan, koruyan ve ona inananlara Ehl-i Sünnet denilmektedir. Dört Mezhep imamı ve bunlara bağlı âlimler, bu “Sırat-ı Müstakîm” sayesinde Müslümanların akâid ve fıkıh bakımından birlik ve beraberlikleri sağlanmıştır. Alparslan ve Fatih, bu itikatta idiler. Ecdadımız, bu imanla dünyaya adalet, insan hakları ve İslam ahlâkı’nın emsalsiz örneklerini vermişlerdir.

 

Ancak Batı/Amerika, özellikle Afrika, Uzak ve Orta Doğu’daki ülkeleri ekonomik, teknolojik, idarî ve siyasî bakımdan hâkimiyeti altına alma veya hâkimiyetinde tutma emel ve stratejilerini hâlâ sürdürmektedir.

 

Din kurumu da bu sömürüde bir araç olarak kullanılmaktadır.

 

Ülkemizin idare ve siyasetinde, “yerli ve millî strateji” esas alındığı gibi, İslam’ın Müsteşrik tuzaklarından ve bunlara bilerek veya bilmeyerek yakalanan kişilerin tasallutundan kurtarılması elzemdir. Kurtuluş, Alparslan ve Fatih’in İslam anlayışına dönüştedir!