Maç gibi maç

Ben uzun zamandan beri bizim ligde zirve yarışı olsun, aşağıdan kurtulma gayreti olsun bu kadar çok karşılıklı elde edilmiş gol pozisyonunu pek hatırlamıyorum. Adana Demirspor’da hemen şunu da belirteyim Belhanda ve Emre Akbaba çoktan emekli olmuşlar ama teknik direktörleri bunu ancak 75’te fark etti.

 

F.Bahçe’de Jorge Jesus, böylesine kâğıt üstünde zor deplasmana hakiki manada iki orta sahayla takımını sahaya sürdü. Tabii ki böyle olunca da Arao’nun canı çıktı desek yeridir.  

 

Ferdi olmasa

 

Ferdi takıma hem savunmada hem ön tarafa sarkışta yine en çok katkıda bulunan oyuncu oldu. Siz değerli okurlar, ne zamandan beri bir futbol maçında bu kadar çok sayıda penaltılık gelişmeler ya da savunulurken yapılan pozisyon ve ferdi hatalara rastlamamıştır.

 

İşte bu maçta ev sahibi Adana Demirspor Belhanda ile penaltı kaçırıp kahrolurken sonradan oyuna girmiş Cherif Ndiyae ile penaltıyı gole çevirip sevindi ama bu sevinç uzun sürmedi. Valencia aynı hizada bulunduğu ev sahibi oyuncuyla yaptığı sürat yarışında topu bir de şık bir vuruşla ağlara gönderdi.

 

Arda geç alındı

 

Tabii biz yine Arda’nın neden 75’e kadar kenarda oturtulduğuna pek akıl erdiremedik. Bence bu maç F.Bahçe için şampiyonluk yarışında iddiasını sürdürebilmesinin anahtar maçıydı. Tabii ki ev sahibi Adana Demirspor için de yukarıdaki yarışçıları tehdit edebilmek adına çok büyük önem taşıyordu. İşte böylesine hedeflerin bulunduğu oyun, yukarıda da belirttiğim gibi bol bol pozisyonlu ve tabii ki çok çekişmeli geçti. İki takım oyuncuları nefes nefese kaldı.

 

Son bir cümle daha ekleyeyim. Adana Demirspor’un hocası Montella, Gökhan İnler’i bu oyunda sahaya sürmede tıpkı Jesus’un Arda’da olduğu gibi büyük rötar yaptı. 

 

Maçın adamı: İki takım