Bal

Son zamanlarda o kadar çok konuştuk ki, kendi gürültümüzden etrafı duyamadık.

Çevremizi kuşatan konuşma balonlarını doldurmak için kelime avına çıktık. Milyon tane satır dolaştık belki ama tutunacak tek bir cümlemiz olmadı.

Yanlış adreslerde dolaştığımızı söyleyenler çok yakınımızdaydı.

Ama kendi gürültümüzden duyamadık.

-

Bahçemizde yetişen ağaçların dallarını basmış meyveleri görmeden, karton kutularda boyalı meyve suları içerek geçirdik yıllarımızı.

Hem susuzluğumuzu aldı, hem de vücudun şeker ihtiyacını giderdi.

Hararetimizin dindiğini, ferahladığımızı sandık.

Ama bir kaşık bal yeseydik bunun yerine, susardık.

Ve hararetimizi dindirmek için bir pınar aramaya koyulurduk.

Bir kaynak...

-

Ama susamadığımız için kaynağı hiç aramadık. Karton kutulara sığdırılmış ihraç fazlası kişisel gelişim kırıntılarından medet umduk.

Biraz sussak ve dinlesek gürül gürül akan suyun sesini duyabilecektik.

Ama hiç susmadık, susamadık.

-

Bir arının kursağını bir kez nektarla doldurması için binlerce çiçeği ziyaret etmesi gerekir. Anadolu topraklarında yetişen çiçeklerin kokusunu taşıyan bal bedene şifa verir.

Bazı kitaplar yazılırken binlerce kitabın ziyaret edilmesi gerekir. Anadolu topraklarında yetişen âlimlerin mürekkebinden izler taşıyan kitaplar da ruha şifa verir.

-

Hiçbir çiçeğe konmadan kursağını doldurmaya çalışan arı ne kadar bal üretebilirse, hiçbir kitabı referans almadan sayfaları doldurmaya çalışan yazar da, o kadar fikir üretebilir.

Çiçekten habersiz bal yapmaya çalışanlar sadece vakit değil, yolu da kaybettirir.

-

Artık biraz sakinleşsek ve bin kapı dolaşmak yerine doğru kapıyı bulup eşiğine kıvrılsak...

Hararetimizi, kitabına besmeleyle başlayan, en iyi sığınağın Allah adı olduğunu söyleyen büyük insanların kitaplarında dindirsek...

Keçiboynuzu çuvalları arasında yaşadığımız telaş ve yorgunluk artık bitse ve ebedi saadet yolunda bir adım atsak...

Ne kadar güzel olur!

-

Sakın "Olmaz mı acaba?" diye düşünmeyin!

Bal gibi de olur.