İmam-ı Ebû Yûsüf "rahmetullahi aleyh" -3-

Halife Harun Reşid, bir gün Ebû Yûsüf'e, Mektup yazıp dedi ki; (Nasihat eyle bize.) Yazdı ki; (Hak teala, verdi sana bu işi, Lâkin bunu, hakkıyle yapamaz her bir kişi. Zira mes'uliyeti pek çoktur âhirette, Mazlumlar, haklarını senden alır elbette. Nasıl ki mes'ul ise, bir "çoban", sürüsünden, "Sultan" dahi mes'uldür, teb'asının hepsinden. Yapacaksan bugün yap, iyi iş, salih amel, Zira hiç belli olmaz, âni gelir hep ecel. Azabından korkarak, rahmetini umarak, Kulluk eyle Allaha, halisane olarak. Kim korkup sığınırsa, Allahü tealaya, Allah da, onu korur, uğratmaz bir belâya. Yapacağın işleri öyle seç ki bu günde, Yarın mahcub etmesin seni Mahşer gününde. Yok ise amelinde, eğer "Tam ihlas" hali, Çarpılır suratına bir "Paçavra" misali. Ey Harun, sen "Yolcu"sun, al yanına çok azık, Aksi halde Mahşerde, fayda etmez pişmanlık. Kalplerin titrediği çok korkunç yerdir o yer, Ve asla geçmez o gün, özür ve bahaneler. Allahın huzurunda, o gün bütün ins ve cin, "Amel defterleri"yle toplanır hesap için. O gün herkesin başı, korku ile eğilir, Ve bekler ki, hakkında nasıl hüküm verilir. O günü düşünüp de, amel etmeyen insan, Öyle pişman olur ki, anlatamaz hiç lisan. O gün öyle gündür ki, kayar pek çok ayaklar, Allahın huzurunda, çetin olur hesaplar. Cevap verilemezse, olur büyük pişmanlık, Lakin olan olmuşur, çaresi yoktur artık. Ömür çok az, iş mühim, hayli zordur o hesap, Öyleyse kork Allahtan, çetindir zira azap. Ey Harun, hiç güvenme bugün "Sultan"lığına, Zira mahşer gününde, bakmazlar asla buna. "Makam" ve "Mevki"lerin, o gün olmaz değeri, Görür herkes karşılık, nasılsa amelleri. Şunu da bilmiş ol ki, sen "Başıboş" değilsin, Bütün yaptıklarından, hesaba çekilirsin. Cevabın nasıl olur, onu düşün şimdi sen, Öyleyse cevabını hazır eyle şimdiden. Her ne amel ettinse bir ömür müddetince, Hep amel defterine, yazılır ince ince. Mahşerde, satır satır okunacak sana hep, Günahın okundukça, ne olur halin acep? Hem o gün bulamazsın kaçacak bir yer dahi, Sen, bunların hepsini göreceksin vallahi.