Mevlana Halid-i Bağdadi "kuddise sirruh" -1-
Allah adamlarından bir büyük evliyadır, Kalplere şifa olan güzel sözleri vardır. Bir gün o, buyurdu ki: (Bilin ki şunu artık, Biz yalnız yiyip içmek için yaratılmadık. "Dünya"ya gönül vermek gayet tehlikelidir, Ve lakin nedir dünya, iyi bilmek gerektir. Ne ki uzaklaştırır bizi Hak tealadan, Hepsi "Dünya" demektir, uzak durun onlardan. Kadın, çocuk, mal, mevki ve makam düşüncesi, Uzaklaştırıyorsa Allah'tan eğer sizi, Yani mani olursa edasına bir farzın, "Dünya"dan sayılır ki, onlara yaklaşmayın. Yoksa başlı başına "Mal" hiç kötülenmiyor, Yani zengin olmayı dinimiz men etmiyor. Nitekim var idi ki Peygamber ve evliya, Ayakları önüne serilmişti bu dünya. Süleyman Peygamber'le, İbrahim Halilullah, İmam-ı a'zam ile, nice evliyaullah, Zengin olup, hepsinin var idi çok malları, Ve lakin kalplerine sokmadılar bunları. Bir anda ellerinden gitse de hepsi yine, Bunun için bir hüzün gelmezdi kalplerine. Yahut zenginlikleri artsaydı daha fazla, Kalplerine bir sevinç gelmezdi bundan asla. Onların kalplerinde vardı aşk-ı İlahi, Ama dünya sevgisi, yok idi zerre dahi. Zira Allah sevgisi, bir kalpte varsa eğer, Dünya muhabbetine bulunmaz orada yer. Zira bu iki sevgi, zıttır birbirlerine, Bir kalpte biri varsa, yer kalmaz diğerine.) Bir gence nasihatte buyurdu ki: (Evladım, Her gün yaklaşıyoruz ölüme adım adım. Bir kul ki, hep günahla geçirirse ömrünü, Ne özür ve bahane bulur o mahşer günü? Bir kul, Yaradanına ederse her gün isyan, Yarın mahcub olmaz mı mahşer günü o insan? Ömrünü hep günahla geçirirse, sonunda, Nasıl cevap verir o, Rabbinin huzurunda? Daha ne güne kadar, böyle gaflet olacak? Kulaklardan bu pamuk ne vakit atılacak? Ey oğlum, sözlerime kulak ver, dinle iyi, Bir gün kaldıracaklar gözlerden bu perdeyi. Ve yine çok yakında gelecek ki bir zaman, Bu gaflet pamuğunu atarlar kulaklardan. Fakat hiç faidesi olmayacak bunların, Bilakis bir pişmanlık olacak ona yarın. Ölüm uyandırmadan uyanalım ki şu an, Yüzümüz ak olarak Allah'a verelim can. Öyle yaşamalı ki kul bu kısa ömründe, Mahcubiyet olmasın yarın mizan önünde.)