Mevlana Halid-i Bağdadi "kuddise sirruh" -4-

"Halid-i Bağdadi" ki, büyük alim ve veli, Sözleri insanlara oldu çok faideli. Bir genç talebesine yazdığı mektubunda, Buyurdu ki: (Ölüm var bu hayatın sonunda. Ey oğlum iyi bil ki, bu ömür çok kısadır, Bu da, büyük ganimet ve çok büyük fırsattır. Bu kıymetli zamanı, faidesiz şeylere, Harc etmemelidir ki, tükenmesin boş yere. Allahü tealanın beğendiği şeyleri, Yapmak ile geçirmek, olur çok faideli. Beş vakit farz namazı, hiç gevşeklik etmeden, Cemaatle kılmalı, biraz geciktirmeden. Tadili erkan ile kılınırsa hem eğer, Hak teala indinde bulur kıymet ve değer. Lezzet almamalıdır nefse tabi olmaktan, Ve çok sakınmalıdır, dünyaya sarılmaktan. Velhasıl kul gönlünü, Allahtan gayrisine, Tutulmaktan kurtarıp, dönmeli Sahibine. Yine bir müslümanın bedeni, her azası, İslama uymalı ki, budur işin esası. Dünya "Gölge" gibidir, gelip geçer çabucak, Kim ona güvenirse, pişman olur muhakkak. Onun için çok zaman kalmazsın sen onunla, Ne kadar sarılsan da, ayrılırsın sonunda. Öyle ise çıkmadan bu yalancı faniden, Onun muhabbetini çıkarmalı kalbinden. Dünya lezzetlerine aldanmazsa kim eğer, Sonsuz Cennet ni'meti, olur ona müyesser. Her kim de "Ahiret"e verirse fazla önem, Olur iki cihanda çok aziz ve muhterem.) Biri dedi: (Efendim, kılıyorum ben namaz, Lakin alamıyorum manevi lezzet ve haz.) Buyurdu ki: (Rabbini, yalnız namazda değil, Her zaman hatırla ve O'ndan hiç olma gafil. Günah işlemekten de kurtarırsan kendini, Ancak alabilirsin namazın lezzetini.) Bir gün de buyurdu ki: (Bu dünya sanki "Deniz", Ve "Takva" gemisinde yolcularız hepimiz. Bu yolculuk, sahilde erecek nihayete, O sahil de nisbettir "Ölüm" ve "Ahiret"e. Yalnız yemek yemekle doyarsa bir kul eğer, Karnı tam doysa bile, gözü doymaz bu sefer. Zenginliği "Mal" ile olursa bir kişinin, O da hiç zengin olmaz, fakirdir bunun için. Kişi ihtiyacını Rabbine etmezse arz, İşi kolay olsa da, kolaylıkla hallolmaz. Kullara arz ederse bir kimse de her işi, Hor ve zelil olmağa mahkum olur o kişi )