Taha-yı Hakkari "kuddise sirruh" -2-

İslam alimlerinden bir büyük evliya zat, Mescidinde birine şöyle etti nasihat: (Evladım, iyi bil ki, ölünce ahirette, Hesaba çekilecek her Müslüman elbette. Yapacaksan bu gün yap, iyi iş, güzel amel, Zira hiç belli olmaz, ani gelir hep ecel. Azabından korkarak, rahmetini umarak, Kulluk eyle Allah'a, halisane olarak. Kim korkup sığınırsa Allahü tealaya, Allah da korur onu, uğratmaz bir belaya. Yapacağın işleri öyle seç ki bu günde, Hiç mahcub olmıyasın yarın Mizan önünde. Yok ise amelinde eğer "Tam ihlas" hali, Çarpılır suratına bir paçavra misali. Ey oğlum, sen "Yolcu"sun, al yanına çok azık, Aksi halde mahşerde fayda etmez pişmanlık. Kalplerin titrediği çok korkunç yerdir o yer, Ve asla geçmez o gün, özür ve bahaneler. Allah'ın huzurunda o gün bütün ins ve cin, Amel defterleriyle toplanır hesap için. O gün herkesin başı korku ile eğilir, Ve bekler ki, hakkında nasıl hüküm verilir? O günü düşünüp de, amel etmiyen insan, Öyle pişman olur ki, anlatamaz hiç lisan.) Bir gün de buyurdu ki: (Allahü tealanın, Sevgisine kavuşmak istiyen bir insanın, Önce, "İtikad"ını düzeltmesi lâzımdır, Sonra "Fıkıh" öğrenip, bunları yapmalıdır. Sonra yapılacak iş kavuşmaktır "İhlas"a, Kalbi temizlemektir kötülükten hülasa. Bir kalp ki tutulmuştur Sahibinden gayriye, O kalp "Hasta" demektir, muhtaçtır tedaviye. Böyle kulun İslama sarılması güçleşir, Farzlar zor ve zahmetli, haramlar tatlı gelir. Kalbin bu hastalığa yakalanmasına hep, Nefsin arzularına uymaktır asıl sebep. "Nefis, Hak tealaya düşmandır hem de fazla. O'na ibadet etmek arzu etmez o asla. Nefis, haddizatında kendine de düşmandır, İnsana haramları işletmekten zevk alır. Bu adi zevklerine kavuşabilmek için, Hatta dinsiz, imansız olmayı ister ilkin. Kötü kimseler ile yaparak arkadaşlık, Dinden, islamiyetten uzaklaşır o artık. Mezhepsiz kimselerin kitaplarını hatta, Okuyup, kalbi dahi kararır, olur hasta. Eğer islamiyete uyarsa bir kimse tam, Kalbi, bu hastalıktan kurtulur, olur sağlam.)