Ahmet Mekki Efendi "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -1-

Elli vakit namaz!.. Resulullah Mi'racda Cehennemi görünce, (Burada kimler yanar?) diye sordu hemence. Cibril, (Senin ümmetin) dedi Resulullaha, Bunu ondan duyunca, başladı ağlamağa. Gökteki melekler de, ağladılar hep o an, Ve bir hitab erişti, Hak teala katından: (Ey sevgili Habibim, indimde bil ki senin, Pek büyük ve âlidir izzetin ve şerefin. Hatırını hoş tut ki, duan kabul olunur, Her ne ki niyaz etsen, katımda makbul olur. "Şefaat makamı"nı veririm ki ben sana, Senden başka kavuşan, olmadı bu ihsana. Ey habibim, her kim ki emrine muti olur, Azaptan emin olup, rahmetine kavuşur. Sana ve ümmetine, gece gündüz, her daim, "Elli vakit namaz"ı farz kıldım ey habibim.) Resulullah buyurdu: Bu makamdan sonra ben, Ayrılarak, "hazreti Musa"ya vardım hemen. Sordu ki: (Hak teala, sana ve ümmetine, Ne gibi bir taati farz kıldı her bir güne?) Dedim ki: (Her gün için, bir ibadet olarak, Elli vakit namazı farz kıldı cenabı Hak.) Dedi ki: (Ya Muhammed, geriye dön de yine, Hafifletmesi için, niyaz eyle Rabbine. Çünkü çok fazla gelir elli vakit ibadet, Onlar bunu yapmakta, zorlanırlar begayet.) Avdet edip, Rabbime ettim ki şöyle niyaz: (Ya Rabbi, ümmetime hafiflet bunu biraz.) Beş vakit tenzil etti Rabbim bu ibadetten, Dönüp, "Musa Nebi"ye söyledim bunu hemen. Dedi ki: (Ya Muhammed, tekrar dön de Allaha, Niyaz et, bunu dahi hafifletsin az daha. Zira senin ümmetin yapamaz bunca amel, Ben, beni İsraili denedim daha evvel.) O böyle söyleyince, döndüm yine geriye, Arz eyledim: "Bunu da, biraz hafiflet" diye. Hafifletti Rabbimiz beş vakit daha namaz, Gelip "Musa Nebi"ye eyledim bunu da arz. Rabbimle Musa Nebi arasında böylece, Bu tahfif hususunda gidip geldim bir nice. Nihayet Hak teala buyurdu: (Ey habibim, Elli vakit namazı, "Beş vakit"e indirdim. Lakin her namaz için, "On namaz" ecri vardır, Kılanlar, "Elli vakit" namaz ecri kazanır. Dönüp, "Musa Nebi"ye söyledim bunu böyle, Dedi: (Dön, biraz daha kolaylık talep eyle.) Dedim ki: (Bu hususta, çok talepte bulundum, Bunun için Rabbimden artık utanıyorum.)