Muhammed Hâdimî "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -6-

İslamda "Küfr-i hükmi", addedilen hallerden, Sakınmıyan kimsenin, imanı gider elden. Mesela bir kimseye, (Gel namaz kıl) deseler, O dahi (Kılmam) dese, o anda küfre girer. Ve lakin bu şekilde söylemekle o kimse, (Senin sözünle kılmam) demek istemiş ise, Yani (Hak tealanın emriyle kılarım ben), Demek istemiş ise, beri olur küfürden. Biri, (Namaz kılmamak, hoş iştir) dese eğer, O kimse bu sözüyle, imanını kaybeder. Bunun gibi birine, (Gel namaz kıl) denilse, O dahi (Namaz kılmak bana zor iştir) dese, O kimse, bu sözüyle kaybeder imanını, Bu, hafife almaktır zira namaz kılmağı. "Namaz"ı, bile bile kılmayıp üzülmiyen, Ve kaza etmeği de, maalesef düşünmiyen, Azab çekmekten dahi korkmazsa bunun için, Küfre girip, imanı kaybolur o kişinin. İbadeti harama benzetip öyle yapmak, Mesela çalgı ile, şarkıyla namaz kılmak, Yahut çalgı çalarak okumak da Kur'an-ı, Küfr olup, böyle yapan, zayi eder imanı. Bir veli buyurur ki: (İnsanı cenabı Hak, Oyun, eğlence için yaratmadı muhakkak. Resulün bildirdiği ibadetlerin hepsi, İyi düşünülürse, bizedir faidesi. Kullara yaradığı için emrolunmuştur, Yoksa ibadetlerin Ona faydası yoktur. Allah muhtaç değildir kulun ibadetine, Onları emirlerle şereflendirdi yine. Her şeye muhtaç olan ve çok aciz olan biz, Bu büyük ihsan için teşekkür etmeliyiz. Oğlum, bugün mesela, bir müdür, bir işçiye, Emir verse, herhangi bir işi yapsın diye. İşçi, o vazifeye ne de çok kıymet verir, "Bana, müdür bu işi verdi" diye sevinir. Seve seve, zevk ile yapar onu o işçi, İftihar vesilesi yapar hem de o işi. Şimdi yazıklar olsun, Allahın yüksekliği, O müdürünki kadar acep değil midir ki, Onun emirlerine böyle çalışılmıyor, Ve "Evvela vazife, sonra namaz" deniyor. Halbuki amirlerin amiridir Rabbimiz, Önce Onun emrini ifa eylemeliyiz. "Namaz", Hak tealanın emridir, yani farzdır, Özürsüz kılmıyana, çok büyük ceza vardır.)