Ahmet Mekki Efendi "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -9-

İslam alimlerinden Hak dostu bir veliydi, Söz ve nasihatları pek çok faideliydi. Bir gün bir talebesi, huzuruna gelerek, Dedi: (Alamıyorum namazdan manevi zevk. Zevk almak şöyle dursun, zor geliyor bu hatta, Bana bir tavsiyeniz olacak mı bu babta?) Buyurdu ki: (Yediğin lokmalara dikkat et, Yemek adabına da eyle hem tam riayet.) Bir talebesi dahi eyledi ki şöyle arz: (Nasıl kılabiliriz huşu ile bir namaz?) Buyurdu: (Şöyle düşün namaza durduğunda, "Ben kimin huzurunda duruyorum şu anda?" Ey oğlum, Hak teala, bir yirmidört saatte, Sırf beş vakit ayırmış, bu mühim ibadete. Bu beş vakit namazın kılınması da zaten, Kulun bir saatini almaz bile esasen. Bir saatlik zamanı, "Namaz"a ayırmayıp, Boş şeylerle uğraşmak, hem çok günah, hem ayıp. Bir gün hazreti Ömer, bir sabah namazını, Cemaate kıldırıp, gözetti eshabını. Lakin göremeyince birini o saatte, Buyurdu: "Filan kimse, yok mudur cemaatte?" Dediler: "Geceleri, o ibadet yapar hep, Belki şimdi uykuya dalmıştır bundan sebep." Buyurdu ki: "Keşke o, gece hep uyusaydı, Ve sabah namazını cemaatle kılsaydı." Bir gün de buyurdu ki: (Kardeşlerim bu namaz, Doğru kılınmaz ise, indallah kabul olmaz. Farzına, sünnetine ne kadar çok riayet, Edilirse, ecri de çok olur öyle gayet. Başka şey düşünmekle bozulmasa da namaz, Elde edilen sevap, o nisbette olur az.) Bir gün cemaatinden sual etti birisi, Dedi ki: (Ey efendim, nedir zikir meclisi?) Buyurdu ki: (Allahın emirleri nelerdir? Bu gibi hususların konuşulduğu yerdir. Namaz nasıl kılınır, oruç nasıl tutulur? Bunlar konuşulursa, tamamı zikir olur.) Velilerden birisi, bir sabah geç uyandı, Baktı ki güneş doğmuş, üzülüp içi yandı. Zira sabah namazı kalmış idi kazaya, Fazla üzüntüsünden başladı ağlamağa. Gözyaşları dökerek, inledi üzgün üzgün, Zira bu, kendisine dert olmuştu büsbütün. O sırada şöyle bir nida duydu gaibten: "Senin bu günahını, mağfiret eyledim ben. Sen çok pişman olarak, ağlayıp sızlayınca, Yetmişbin namaz ecri ihsan ettim ayrıca.")