Taha-yı Hakkârî "rahmetullahi aleyh" Namazın Ehemmiyeti -31-

Bu zat buyuruyor ki: (Hiçbir özrü olmadan, Bir namazı terk etmek, büyük günahtır, aman. Kazasını acele, hemen kılmak lazımdır, Hemen kılınmaz ise, o da büyük günahtır. Kaza edecek kadar geçtikçe boş zamanlar, Kazaya bırakmanın günahı kat kat artar. Dört rek'atlık bir farzı kaza etmek faraza, Onun "Beş dakika"lık bir zamanını alsa, Her beşer dakikalık boş zaman dilimleri, Geçtikçe, katlanarak artar bu günah dahi. İşte İslamiyette, bir vakit "Farz namaz"ı, Özürsüz bırakmanın bu olursa cezası, Aylarca, senelerce kılınmayan namazlar, Cezası nasıl olur, düşünen bunu anlar. Bu çok korkunç günahtan kurtulabilmek için, Herşeye başvurması lazım gelir kişinin. Aklı olan bir mü'min, düşünerek bunları, Gece gündüz durmadan kılar hep kazaları. Böylece borçlarını bitirip bir an önce, Kurtulmağa çalışır cehennemden böylece. Çünkü tembellik ile, yani sırf üşenerek, Beş vakit farz namazdan, kazaya kalsa bir tek, Eğer tövbe etmeden ölürse, cehennemde, Yanacaktır o kişi, "Yetmişbin sene" hem de. Bu, bir vakit namazı kılmamak cezasıdır, Yıllarca kılmayanın hali acep nasıldır? İşte bu hakikati düşünen bir Müslüman, Yiyemez, uyuyamaz, dünyası olur zindan. Bu gün verilmeyince "Namaz"a ehemmiyyet, Azaldı hep rızıklar, kalmadı bet bereket. Nitekim Hak teala buyurdu: (Ey kullarım, Beni unutursanız, rızkınızı kısarım.) İman, sıhhat ve gıda, insanlık ve merhamet, Daha nice rızıklar azaldı bugün gayet. Haşa hiç zulmeder mi kullarına Hüdası? Her insanın çektiği, bizzat kendi cezası. İslamı yaşamayan bu gün birçok hanede, Kadınlı ve erkekli çalıştıkları halde, Yine bir ailenin rahat hayat sürecek, Bir gelir temininden acizdirler, bu gerçek. Önceki mü'minlerin imanları kaviydi, Cehennem azabından korkudaydı herbiri. İşte bu yüzdendir ki, hiçbir özrü olmadan, Bir namazı kılmamak, düşünülmezdi o an. Ancak bir özür ile geçerdi namaz belki. O da, büyük üzüntü olurdu elbette ki. "Nefes almak" gibidir aslında "Namaz kılmak", Bir mü'min hayattaysa, kılacaktır muhakkak.