Abdurrahman Tâgî "rahmetullahi aleyh"

Resulullah buyurdu: (Cemaatle kılınan, Namaza, daha fazla sevap verir Yaradan.) Ve yine buyurdu ki: (Abdest alıp bir kimse, Camiye, cemaatle namaz kılmağa gitse, Allah, her adımına verir bir sevap, ecir, Ve her bir adımında, bir günahı silinir.) Kimin gönlü olsa hep cami ve cemaatte, Yükselir makamı ve derecesi cennette. "Namazlar", cemaatle kılınırsa hep şayet, Mü'minler arasında artar sevgi, muhabbet. Birlik ve beraberlik sağlanır bu sayede, Sohbet etme fırsatı bulur hep cemaat de. Bir derdi, sıkıntısı olanlar varsa eğer, Bunları öğrenir ve ziyarete giderler. Cemaat, mü'minlerin tek vücut ve tek yürek, Olduğunun en güzel örneği olsa gerek. "Ebu Yusuf", halife Harun Reşid devrinde, Kadı, yani hakimlik yapardı mahkemede. Bir gün Harun Reşid'in yanında otururken, Gelip davacı oldu bir kimse diğerinden. Sual etti adama, (Şahidin var mı?) diye, Meğerse Harun Reşit, vakıfkış mes'eleye. Dedi ki: (Ben şahidim, eğer kabul edersen.) Ebu Yusuf dedi ki: (Hayır, kabul edemem.) Halife, (Niçin?) diye sorunca da hayretle, Dedi: (Sen kılmıyorsun namazı cemaatle.) Şaşırdı Harun Reşid, dedi ki: (İyi ama, Ben milletin işiyle uğraşırım daima.) Buyurdu: (Yapılırken bir yerde Hakk'a taat, O'nun mahluklarına edilir mi itaat?) Çok beğendi halife onun bu cevabını, Emretti, sarayda bir mescit yapılmasını. Sonra tayin eyledi bir müezzin ve imam, Beş vakit, cemaate eyledi artık devam. Bu zat buyuruyor ki: (Amel ve ibadetler, İkidir, biri "Farzlar", diğeri "Nafileler." Farz ibadet yanında, nafilenin kıymeti, O kadar cüz'idir ki, yoktur ehemmiyeti. Ve bir farzı, vaktinde yapmak da bu sebepten, İyidir, bin senelik nafile ibadetten. İster nafile namaz, ister zikir ve fikir, Farz ibadet yanında, kıymeti "Yok" gibidir. Hatta bir farz yaparken, bir edebe riayet, Diğer nafilelerden üstündür daha elbet. Yine farz yapılırken, sakınmak bir mekruhtan, Üstündür zikir, fikir, hem de murakabeden. Bunun için "Bir lira" zekat vermek, bu dinde, "Bin lira" sadakadan, üstündür Hak indinde.