Vehb bin Münebbih "rahmetullahi aleyh"

Bu zat bir sohbetinde buyurdu ki: (Bu toprak, Her gün, insanoğluna, nida eder muhakkak. Der ki: (Ey Ademoğlu, bugün "Günah" işlersin, Ve lakin yarın ölür ve içime girersin. Bugün, Rabbine karşı kalkışırsın "İsyan"a, Lakin bunun hesabı, sorulur yarın sana. Ve gülüp oynuyorsun bugün sen üzerimde, Lakin ağlıyacaksın yarın benim içimde. "Helal-haram" demeden yersin her bulduğunu, Yarın, benim içimde kurtlar yer vücudunu. Sen bugün, üzerimde neş'e ve sevinçtesin, Ama yarın, içimde pek çok üzüleceksin. Bugün mal toplasan da "Helal-haram" demeden, Yarın, benim içimde sorarlar bunu senden. Ey gaflet şarabının sarhoşu gafil insan, Bu dünyanın peşinde ömrünü ettin ziyan. Daha ne güne kadar koşacaksın böyle hep? "Ölüm" hiç hatırına gelmez mi senin acep? "Haram"dan mal yığmakla geçirdin bir ömrünü, Hiç düşünmüyor musun "Ecel" ve "Ölüm"ünü? İyi, kötü her ne iş işledinse ömründe, Hepsinin hesabı var yarın "Mizan" önünde.) Allah adamlarından olan bu mübarek zat, Bir gün de insanlara şöyle etti nasihat: (Kabirde, kâfirlerle günâhkar mü'minlere, Azab yapılacaktır günahlarına göre. Peygamber Efendimiz, Bakî kabristanında, Gelip biraz durdular iki kabir arasında. Yanındaki eshaba sordu ki: (Bu kabirler, Şu erkek ve kadının kabri değil midirler?) (Evet ya Resulallah) deyince onlar dahi, Resulullah, onlara şöyle buyurdular ki: (Ben yemin ederim ki Allahü tealaya, Melek öyle vurdu ki şimdi bu mevtalara, Bilcümle uzuvları paramparça oldu hep, Olurlar gece gündüz bunlar böyle muazzeb. Hem de can acısından ettiler ki bir feryat, İns ve cin haricinde duydu cümle mahlukat. Gizleyebilseydiniz bu sırrı eğer biraz, Allahü tealaya ederdim dua, niyaz, Kabirlerden yükselen bu "Feryat" seslerini, Siz de işitirdiniz benim duyduğum gibi.) Eshap, Resulullaha şöyle sual ettiler: (Onlar hangi günahı acaba işlediler?) Buyurdu: (Falan erkek, "Üstüne bevil, idrar, Sıçratırdı", bu yüzden azaba oldu duçar Falanca kadın ise, "Gıybet ederdi" ki hep, Onun azabına da bu günah oldu sebep...)