Menkıbeler

Allah adamlarından bir büyük evliyadır, Ruhlara tesir eden nasihatleri vardır. Bu zata sondular ki. (Dua ediyoruz hep, Lakin kabul olmuyor, sebebi nedir acep?) Buyurdu ki: ("Haramdan yer ise eğer bir kul, Hak teala indinde duası olmaz kabul. Hiç günah işlemiyen bir ağız ile şayet, Her kim dua ederse, kabul olur o elbet. Bir hadis-i şerifte buyuruldu: "Bir kimse, Haram karıştırmadan, kırk gün helal yer ise, Allah, nurla doldurur o kişinin kalbini, Ve giderir gönlünden dünya muhabbetini." Kardeşlerim sakının her "Haram" ve "Günah"tan, Zira daha kıymetli bir amel yok "Takva"dan. Nasıl ki beldeleri ayıran hudut vardır, Dinin hududu ise "Haram" ve "Günah"lardır. Ve nasıl ceza varsa, hududu geçenlere, Allah da ceza verir günah işleyenlere.) Bir gence buyurdu ki. (İstediğin şeyi yap, Ve lakin herbirine hazırla birer cevap. Her ne yapsan, melekler yazıyor birer birer, Mahşere geldiğinde sana arz edilirler. Ve hatta ey evladım, şunu bil ki muhakkak, Seni, "Günah işlerken" görüyor cenabı Hak. Kalbinden geçirdiğin şeyleri de pek ala, En gizlisine kadar biliyor Hak teala. Haram "Ateş" gibidir, günaha olma yakın, Aksi halde pişmanlık, hak olur sana yarın. Hakiki dost, "Allah"tır, unutma Onu bir an, Ve şiddetle hazer et, her "Günah" ve "Haram"dan. Bu fırsat elde iken, hakikati gör artık, Yarın mahşer gününde, fayda etmez pişmanlık.) Yine sevdiklerinden vardı ki genç bir kişi, Tam yapacak idi ki "Haram" olan bir işi, Bu "Veli"nin sesiyle toparlandı ansızın, Demişti ki: "Dur yapma, günahtır o yaptığın." O genci sonra görüp işbu Allah adamı, Buyurdu ki: (Ateş bil her günah ve haramı. Bizi yoktan yaratıp, vermişken her ni'meti, Kul nasıl Ona karşı işler bir masiyyeti?) Aynı genç, başka bir gün, yine uyup nefsine, "Şarap" almış giderken bir akşam hanesine, Elindeki o testi çarparak bir duvara, Kırılıp, içindeki döküldü hep yollara, Ertesi gün o gence buyurdu ki: (Evladım, Bir kul, günah yolunda atmamalı bir adım. Bilesin ki o testi kırılmasaydı şayet, Benim kalbim kırılıp, üzülecektim gayet.)