"Ey kadı! Bu kişi katırımı çalmış!.."

Mevlâna Halid-i Bağdâdi hazretleri bir gün hacca gitmek üzere katırına binip çıktı Bağdat'tan. Mekke'ye gidiyordu...
Derken Şam'a geldi.
Orada mola verdi.
Ama burada bir hadise geldi başına.
Bir adam, kadıya gitti.
Ve bu zatın ismini verip;
"Kadı Efendi! Bu kişi katırımı çalmış, görür görmez tanıdım" diye şikâyet etti bu büyük velîyi.
İki de şahit gösterdi.
Ama yalancı şahit...
Kadı, şahitleri dinleyip bu sahtekârın lehine hüküm verdi. Mevlâna Halid hazretleri mahkemeden çıkınca katırını verdi o yalancıya.
Ve hemen ardından;
"Ey kişi! Bu hayvan benim evde dünyaya gelmiş, benim yanımda büyümüştü. Ama yine de hiç kimseye suizan etmiyorum. Çünkü Allahü teâlâ her şeye kâdirdir. Bu duruma göre; benim evimde doğan bu katırı senin eve, senin katırını da benim eve koymuş olduğu anlaşılıyor" dedi.
Sözüne devamla;
"Senin olan bu katıra, Bağdat'tan Şam'a kadar binip geldim. Bunun ücretini de vereyim ki üzerimde hakkınız kalmasın" buyurdu.
Ve parayı çıkardı.
Tam veriyordu ki yalancının katırı çıkageldi oraya...
Adam baktı ki kendi katırı.
Ne diyeceğini bilemedi?!..
Mahcup olmuşlardı!
O ve yalancı şahitler özür dilediler bu velîden. Hâkim de hadiseyi öğrendiyse de arayıp bulamadı Halid-i Bağdâdi hazretlerini.
Zira ayrılıp gitmişti...