"Bunu filân kimseye hediye et!"

Mısır'da yetişen büyük velilerden Muhammed Şazili hazretleri, çok kıymetli elbiseler giyerdi.

Bir kimse vardı ki;

Bu hâli beğenmezdi.

Kendi kendine;

"Evliyanın, sultanlara yakışır elbise giymesi uygun değil. Bu zat gerçekten ‘veli’ ise o elbiseyi bana hediye eder, ben de satar, parasını çoluk çocuğuma harcarım” diye düşündü...

Büyük veli bunu sezdi.

O elbiseyi çıkardı...

Bir talebesine verip;

"Bunu filân kimseye hediye et. Satsın da parasını çoluk çocuğuna harcasın” buyurdu.

“Peki hocam” dedi.

Emrini yerine getirdi.

Adam elbiseyi aldı.

Ve hemen satıp parasını çoluk çocuğuna nafaka yaptı...

Ancak ikinci gelişinde, aynı elbiseyi yine Muhammed Şazili'nin üzerinde gördü. Meğer elbiseyi satın alan, bu zatı sevenlerden imiş.

Elbiseyi çok beğenmiş.

“Bu, ona lâyık” demiş.

Ve getirip hediye etmiş...

● ● ●

Mâliki kadılarından biri, bu zatı imtihan etmek niyetiyle huzuruna geldi. Niyetini saklayıp, öğrenmek için bir şeyler soracağını arz etti.

Ama o, bunu sezdi.

Bu niyetini anladı ve;

“Peki sor” buyurdu.

Kadı düşündü, düşündü ve “Soracağım şeyi unuttum?" dedi.

Ama anladı hatasını.

Tövbe etti ve bir daha, “Evliyayı imtihan etmeyeceğine” dair söz verdi.