"Haydi, niyet ettiğin şeyi yap!"

Şirvan’da doğan evliya zatlardan Sadreddin Hayavî hazretlerinin bir talebesi anlatır:

Şiddetli bir kış mevsimiydi. Çok üşümüştüm! Isınmak için tandıra girdim.

Orada oturdum.

Rehavet çöktü...

Câmiye gidemedim. Sonra kalkıp, namazımı bulunduğum yerde kılmak istedim. Bu defa da ayakta duramıyordum. Üstelik şiddetli “ağrı” oldu. Epey zaman geçti...

Gece yarısı oldu.

Girdiğim tandırdan çıkamıyordum.

O anda karşımda Sadreddin Hayavî hazretlerini gördüm. Bana ‘Niçin yatarsın, kalk!’ buyurdu ve elimden tutup ayağa kaldırdı.

Ve gözden kayboldu...

Vücuduma can geldi.

Ağrılarım da dindi. Sabah namazı için câmiye gittim. Sadreddin hazretleri beni görünce “Bundan sonra namaza gecikme!” buyurdular.

● ● ●

Sadreddin Hayavî hazretlerini sevmeyen bir kişi, bir gece kendi kendine "Sadreddin dedikleri zat, gençleri başına toplayıp onlara bir şeyler anlatıyor. Bu gece kapısını çalıp dışarı çıkarayım ve bir güzel döveyim” dedi.

Bu niyetle çıktı.

Kapısına geldi.

Onu görünce, heybetinden korktu! Büyük veli, kendisine "Haydi gel, niyet ettiğin şeyi yap. Nicedir seni bekliyorum” buyurdu.

Adam bunu duydu.

Utandı, pişman oldu!

Ellerine kapandı, öptü ve özürler dileyip kendisine “talebe olmakla” şereflendi.