Asker olmak sevdasındaydı
17 Temmuz 2016 02:00
Tebriz’de yetişen büyük velilerden Siraceddin Ömer Halveti hazretlerinin evliyalık yoluna girişi şöyle anlatılır:
Gençliğinde “ata binme” hevesi vardı. Âlim ve veli bir zat olan babalarının yolu üzere değil de, “asker” olmak sevdasındaydı. Bir müddet askerle birlikte seferlere katıldı.
Bir harpte birlik dağıldı...
Herkes bir tarafa kaçtı.
Kendisi de atını bilmediği bir yöne sürdü. Giderken bir kısım eşkıya, peşine takılıp etrafını kuşattı. Ölümle karşı karşıya kalmıştı...
Korkmaya başladı!
O ara bir veli geldi.
Bu, kendi ceddi idi. Karşısına dikilip “Yâ Ömer! Ya yolumuzda olursun veya bu eşkıyalar senin başını keser, yap tercihini!” dedi.
Ömer Halveti şaşırdı!
Yaptığına pişman oldu.
“İlmi seçtim” dedi ve ceddinden yardım istedi. O sırada haydutların bir kısmı anlaşılamayan bir şekilde yere yıkıldılar! Diğerleri selâmeti kaçmakta buldular.
Ceddi de gözden kayboldu...
“Tek başına” kalmıştı...
Sabaha kadar at sürdü. Seher vakti bir şehir kenarında bağlık ve bahçelik bir yere geldi. Bahçenin içinde bir zat, talebeleriyle birlikte sohbet ediyordu...
Yanlarına gidiverdi.
Talebe gibi oturdu.
Büyük zat, ona; “Elhamdülillah, seni bize bağışladılar. Biz seni veliliğe lâyık gördük" buyurdu.
Aradığını bulmuştu.
Talebeliğe kabul edip, ona, “nefsiyle mücadele” yollarını öğretti. Sonunda kalp gözü açılıp “evliyâ” oldu...