"Ey Allah korkusundan ölen kul!"

A -
A +
Kûfe’de doğup Basra’da vefat eden Süfyan-ı Sevri hazretleri; bir arkadaşıyla Mekke'ye gidiyor, yol boyunca gözyaşıyla ağlıyordu.
Beytullaha vardılar.
Bir genci gördüler ki, sararmış, solmuş bir hâldeydi...  
Yüzü çok nurluydu.
Onlar bakarken, genç adam aşk-ı ilâhiyle "Allah!" diye bağırdı.
Ve yere düştü birden!
Hemen yanına koştular.
Ama yetişemediler.
Nefes almıyordu.
Vefat etmişti!
Meğer gençte "Allah korkusu" o kadar çokmuş ki, etrafa yanık “ciğer kokusu" yayıldı hemen!
Bu hâl, çok tesir etti Süfyan-ı Sevri hazretlerine.
Gıbta etti bu hâline.
Cesedinin başında;
“Ey Allah korkusundan vefat eden mübarek kul! Bugüne kadar on defa hac yaptım. Bunların sevabını sana hediye ettim… Sen de şu hâlinin sevabını bana ver!” diye seslendi.
● ● ●
Süfyan-ı Sevri hazretleri, evliyanın büyüklerindendir...
Herkese karşı şefkatliydi.
Hatta hayvanlara bile...
Bir gün çarşıya çıkmıştı.
Kafeste “bir kuş” gördü.
Acıdı bu hayvancağıza.
Zira kafes kuşu değildi.
Onu satın aldı.
Ve serbest bıraktı.
O kuş, her gece bu zatın penceresine gelip konar, namaz kılarken onu seyrederdi...
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.