Rükû vaziyetinde yürüyordu
10 Ekim 2016 02:00
Herat’ta doğup orada vefat eden Abdullah-ı Ensari hazretleri, büyük hadis âlimidir.
Neseb-i şerifi, “Eba Eyyub-el Ensari" hazretlerine dayanır.
Bunun için "Ensari" ismiyle meşhur olmuştur.
Dört yaşında ilim tahsiline başladı.
Bütün din ilimlerine vâkıf oldu. "Üç yüz bin”den ziyade hadîs-i şerif ezberledi.
Bütün vaktini ilimle geçirirdi.
Yemek yemeye vakti yoktu.
Annesi, lokma lokma yedirirdi eliyle.
Hadîs-i şerif toplamak için diyar diyar dolaşır, nice sıkıntılara katlanırdı.
Bir gün çıktı evden.
Ders notlarıyla bir yere gidiyordu...
Yolda, çok şiddetli bir “yağmura” tutuldu.
Ama ne yağmur!
Şakır şakır yağıyordu.
Ders notları ıslanacaktı.
O notları sinesine çekti.
Onları kavradı ve rükû vaziyetinde yürümeye devam etti...
Çünkü o notlar, kendi canından daha kıymetliydi.
● ● ●
Kendisi anlatıyor:
“Kışın, cübbem yoktu...
Hele bizim diyarda havalar çok soğuk olurdu...
Evimde tek bir hasır vardı.
Bir de kerpiç.
Bir de yorgan olarak kullandığım bir tane keçe vardı.
O da kâfi gelmiyordu.
Başıma çeksem, ayağım açılırdı.
Ayaklarıma çeksem, başım…
Ama bunlar, dert değildi.
Asıl dert, günah işlemekti.”