"Kalp, Allah içindir!.."
26 Şubat 2017 02:00
Basra’da yetişip kabr-i şerîfi Bağdat’ta olan Ebû Muhammed Basrî hazretleri “zengin” idi, ama “dünya sevgisini” çıkarmıştı kalbinden.
Bir seveni anlatıyor:
Ebû Muhammed ismini işittim...
Ziyâret etmek istedim.
Ve o gün çıktım yola.
O yere yaklaşınca pek çok hayvan sürüleriyle karşılaştım. Ayrıca hurmalıklar, tarlalar, bağlar ve bahçeler gördüm.
Bir kişiye sordum ki:
“Bu hayvanlar ve bu bağlar, bahçeler kimindir?”
Dedi ki:
“Hepsi de Ebû Muhammed hazretlerinindir.”
Çok şaşırdım?!
Ve hayret ettim!
“Bu nasıl velî ki dünyalığı çok” dedim.
Bildiğime göre; Allah adamları’nın malı mülkü olmamalıydı.
Öyle biliyordum.
Aklım almıyordu.
Kalbimden “bu kişi velî değil” dedim. Hem bunları düşünüyor, hem de ilerliyordum yollarda.
Nihâyet yolum bitti.
Hânegâhına vardım.
Henüz kapısını çalmamıştım ki, bir hizmetçi gülümseyerek açtı kapıyı.
İltifatlarla aldı beni içeri.
Bu zâtın huzûruna girdim.
Gayriihtiyârî onu sevdim.
Bana ismimle hitap edip; “Yâ Ömer! Yol boyunca gördüğün o mal ve mülkler bize âitse de sevgileri yoktur kalbimizde. Çünkü kalp, Allah içindir. Bir kalpte az bir ‘dünya sevgisi’ olsa, o kimseye Hakk teâlâyı tanımak nasip olmaz” buyurdu.