Büyükler imtihan edilmez!..

Horasan’da yetişen ve kabr-i şerîfi Mehene şehrinde olan Ebû Saîd-i Ebül Hayr hazretleri, talebesiyle dergâhında oturuyordu ki bir yabancı genç girdi içeri.

Ve selâm verdi...

Oturdu bir yere.

Maksadı, imtihan etmekti bu zâtı. “Eğer kalp gözü açık bir velîyse bana hurma ikrâm etsin" diye geçirdi içinden...

O böyle düşünüyordu ki büyük velî sohbeti kesip, çağırdı Ahmed ismindeki bir talebesini.

Talebe koşup geldi.

“Buyurun hocam.”

“Evlâdım! Bizim eve git... Sana hurma verecekler, onu al, buraya getir!” dedi.

O talebe;

“Başüstüne” dedi.

Bir solukta eve gitti.

Ve hurmaları getirdi.

Büyük zât aldı hurma tabağını, o gelene uzatıp “Buyur evlâdım, taze hurmadır, her zaman bulunmaz” buyurdu.

Genç, edeple aldı.

Yedi o hurmadan.

Sonra ellerine yapışıp “Beni de talebeliğe kabul edin!” diye yalvardı. Ve artık ayrılmadı o kapıdan.

● ● ●

Bir gün de biri gelip “Dînimizde ilim öğrenmenin yeri nedir efendim?” diye sordu bu zâta.

O da cevaben;

“İlim öğrenmek için evinden çıkan kimseye melekler imrenir. Gelip o kimsenin ayakları altına kanatlarını sererler. Denizdeki balıklar, karadaki hayvanlar, havadaki kuşlar, onun için duâ ederler” buyurdu.