Âsi gencin tövbesi!..

A -
A +
Horasan’da yetişen ve kabr-i şerîfi Basra civarında bulunan Ebû Türâb Nahşebî hazretlerinin evinin yanında bir kadınla genç bir oğlu yaşıyordu.
Bir gün kadın geldi.
Ve bu büyük zâta;
“Ey komşu! Oğlum içki içtiği için bizi mahalleden atmak istiyorlar. Ama oğlum çok hasta. Bu hâlimizle nereye gidebiliriz, ne olur bize yardım edin” diye yalvardı.
Acıdı kadıncağıza.
Ve buyurdu ki:
“Oğlunu görebilir miyim?”
İzin verince içeri girdi...
Delikanlı onu gördü.
Ve sevinip, gözyaşlarıyla “Yâ İlâhî! Sen ne şefkatli ve kerîmsin ki, benim gibi günahkâr bir kulun duâsını kabul ettin, sana şükürler olsun” dedi.
Mübârek zât sordu:
“Ne duâ etmiştin?”
“İki şey istemiştim efendim... Birincisi; ölmeden önce sizi göreyim. İkincisi, sizin yanınızda tövbe edip sonra vefat edeyim. Birinci duâm kabul oldu. İkincisi kabul olur mu?” dedi.
Buyurdu ki:
“Neden olmasın evlâdım? Hakk teâlâ hâlisen tövbe eden kulunu elbette affeder.”
Genç, annesine;
“Beni yere indir” dedi.
Annesi yaptı dediğini.
Genç, ağlıyordu!
Yüzünü toprağa sürüp “Ey Allah'ım! Günâhım pek çok. Ama senden başka gidecek kapım da yok. Çok pişmânım... Şu, toprakla bir olmuş kulunu affeyle” diye yalvardı.
Bu hâldeyken teslim etti rûhunu.
Ve affedilmiş olarak kavuştu Rabbine...
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.