İmtihana yeltendi, ama...
14 Mart 2017 02:00
Mısır'da yetişen ve kabr-i şerîfi İskenderiye şehrinde bulunan Ebül Abbâs-ı Mürsî hazretlerinin huzûruna bir gün biri geldi.
Selam verip oturdu.
Elinde bir sepet "elma" vardı adamın. Aklı sıra imtihan edecekti bu mübârek velî zâtı.
Şöyle ki;
Önceden bir elmayı aldı.
Ona işaret koydu.
Ve kalbinden;
“Bu zât gerçekten evliyâ ise, bu elmayı bulup bana versin” diye düşündü...
Sonra içeri girdi...
Elmaları arz edip;
“Bu elmalar bizim bahçemizindir efendim, lütfen kabul buyurun” diye rica etti.
Mübârek zât sepeti aldı.
Eliyle iyice karıştırdı.
İşaretli elmayı buldu.
Ve kendisine verdi.
Diğer elmaları da dağıttı orada bulunanlara.
Adam mahcup oldu!
Utandı yaptığına!
Büyük velî;
“Kardeşlerim! Bir Müslüman Resûlullah’ın bildirdiği doğru yoldaysa onda başka kerâmet aranmaz” buyurdu.
Ve o kimseye dönüp;
“Anladın mı?” buyurdu.
Adam zâten pişman olmuştu böyle düşündüğüne.
“Özür dilerim” dedi.
Hürmetle öptü elini.
Dahası “talebesi” olmakla şereflendi...