"O, devrinin kutbu olur!"

Kabr-i şerîfi Harkan’da bulunan Ebül Hasan-ı Harkânî hazretleri Harkan'da dünyaya geldi.

Uzun boylu, heybetliydi!

Gözleri iri, yüzü nûrluydu.

Henüz doğmamıştı ki büyük üstadı Bâyezid-i Bistâmî hazretleri, onun geleceğini haber verdi...

Şöyle ki;

Her sene şehitleri ziyâret için Kumtepe mevkîine giderken Harkan kasabasından geçilirdi. İşte bu büyük zât bu yere gelince, havasını derin derin koklardı.

Talebeleri;

“Efendim, sebep ne ki bu yerin havasını koklarsınız?" dediler.

Büyük velî;

“Bana, bu yerden öyle birinin kokusu geliyor ki, o, kemâle erdiğinde devrinin kutbu olur” buyurdu.

Lâkin zevcesi, bilmezdi kıymetini.

Nitekim İbni Sînâ, “Ebül Hasen” ismini işitince, ziyâretine geldi bir gün. Zevcesi açtı kapıyı.

“Ebül Hasan hazretlerini ziyâret için gelmiştim.”

Kadın cevâben;

“Ormana gitti. Sen, ziyâret edecek başka adam bulamadın mı?” dedi.

İbni Sînâ ayrıldı.

Ormana doğru gitti.

Az sonra ileriden geldiğini gördü bu zâtın. Odunları “aslana” yüklemişti.

Yaklaşıp sordu:

Büyük velî cevâben;

“Evimde, biraz önce gördüğün belâ yükünü çekiyorum. Bu hayvan da benim yükümü taşıyor” buyurdu.