Nur çıkardı ağzından!..
1 Nisan 2017 02:00
Bağdat'ta yetişen ve kabr-i şerîfi Bağdat’ta olan Ebül Hüseyin Nurî hazretleri, Allahü teâlâdan çok korkuyordu!
Karanlıkta bir defâ “Allah” deseydi ağzından bir “nur” çıkar, orayı aydınlatırdı.
Küçük bir kulübesi vardı.
Orada ibâdet yapardı.
Geceleri oradan “nur hüzmesi” çıkardı gökyüzüne.
Firâset nuruyla konuşup insanların gönlünü nurlandırdığı için "Nurî" lâkabı verilmiştir kendisine.
Her gün birkaç ekmekle dükkânına gider, fakat yolda fakirlere dağıtırdı o ekmekleri.
Kendisi yemezdi.
Bu hâlini gizlerdi.
Evdekiler, onu dükkânda, dükkânda olanlar evde yedi zannederlerdi.
● ● ●
Bir gün bu zâta; "Efendim, bir mübârek geceyi ihya etmek için sabaha kadar ibâdet etmek gerekir mi?" diye sordular.
Cevâbında;
"Hayır, bir saat kadar ihya etmek, bütün geceyi ihya etmek olur" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de "İbâdetlerin en mühimi nedir efendim?" diye sordular.
Cevâbında;
"En mühim ibâdet; bütün ibâdetleri kendinde toplayan ve insanı Allahü teâlâya en çok yaklaştıran namazdır" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de buyurdu ki:
“Namazı doğru kılmakla şereflenen bir kimse, çirkin şeyler yapmaktan korunmuş olur.”