Kandille kazanılan savaş

Kandilli Dede, Bilecik'in Bozüyük ilçesini nurlandıran bir Allah dostudur...

Vaktiyle bir savaş çıkmıştı o yörede.

Bu mübârek, bir sürü geyiğin boynuzlarına “yanan kandiller” astırıp bir gece vakti saldırdı düşmana.

Karanlıkta onları “büyük bir ordu” sanan düşman, telâşlanıp kaçmağa başladı!

Ve savaş kazanıldı.

İşte, "Kandilli Dede" lâkabı buradan geliyor.

● ● ●

Enteresan hâlleri vardı bu zâtın...

Bir kerecik konuştuğu kimsenin kalp gözü açılırdı meselâ.

Bir gün bir “genç” geldi kapısına.

Çok günahlar işlemişse de pişman olup tövbe etmişti.

Ricâ etti bu büyükten:

“Ey efendim, beni de kabul edin talebeliğe.”

O zât şöyle bir baktı ve “Önce hâlini düzelt, sonra gel!” buyurdu.

Gencin kalbi kırıldı.

Mahzun ve üzgün bir hâlde geri döndü.

Bir kuytuya çekildi.

Başladı ağlamaya!

“Yâ Rabbî! Ben, ne fenâ bir kulum ki kabul edilmedim o kapıya... Hâlbuki ben, senin rızâna kavuşmak istiyorum” diyordu.

O anda bir şey oldu...

İlham geldi bu veliye.

Gâipten "Sen ne yaptın? Beni isteyen bir kulumu kovdun kapından!" denildi.

Hatâsını anlayıp koştu arkasından.

Bulup özür diledi.

Ve ona şefkatle bakıp 'Allah' dedi bir kerecik.

O anda zikre başladı gencin kalbi.