Kalk yâ Ahmed!
5 Şubat 2018 02:00
Şeyh Ahmed Efendi, rahmetullahi aleyh “gönül ehli” bir zâttı. Kabri, Manisa-Akhisar'dadır.
O, gençliğinde gününü gün eden bir kimseydi.
Ancak on beş yaşına girer girmez bir gece rüyâ gördü.
Gâipten bir ses;
“Kalk yâ Ahmed!” diye seslendi ona.
O anda uyandı.
Ve işitti aynı sesi:
Diyordu ki:
“Kalk abdest al ve namaz kıl!”
Korkuyla fırladı yatağından!
Ama, hiç kimseyi göremedi.
Tekrar yatıp uyudu.
Aynı sesi yine duydu.
Diyordu ki:
“Kalk yâ Ahmed! Büluğ çağına
girdin. Sana namaz farz oldu.”
Uykudan uyandı...
"Hayırdır inşallah" dedi.
Giyinip koştu câmiye.
Namaza ilk gelen Müslümandan öğrendi abdest ve namazı.
Sonra medreseye gitti.
Kısa zamanda yetişip, aydınlattı nice gönülleri...
● ● ●
Bu zât bir gün dostlarına;
“Birbirinizi çok sevin. İnsan birini sevdi mi, onda kusur göremez. Sevmeyince de aksine her şeyi göze batar. Meselâ ben, sizlerde, hiç kusur göremiyorum” buyurdu.
Sordular:
“Neden efendim?”
“Çünkü sizi çok seviyorum. Seven, sevdiği kimsede aslâ kusur göremez” buyurdu.