Yalnızlıktan sıkılmıyor musunuz?
9 Haziran 2018 02:00
Şam'da yetişen evliyâdan Ebû Bekr-i Dükkî hazretleri, 100 yaşını geçmiş olarak Şam'da vefât etti.
Gündüzü ilimle geçirirdi, geceyi de ibâdetle.
Emânete çok titizdi.
Meselâ birinden aldığı kalemi sâhibine vermeyi unutunca, bir günlük yolu geri giderek onu sâhibine verdiği meşhurdur.
Ayrıca da;
Resûlullah Efendimizin ve Eshâb-ı kirâm’ın hayatlarını çok okur, okurken de ağlardı!
Bir gün sevdikleri;
“Hocam! Evde yalnızlıktan sıkılmıyor musunuz, arada bir çıkıp dolaşsanız” dediler.
Cevaben;
“Ben yalnız değilim ki” buyurdu.
Şaşkın hâlde birbirlerine bakıştılar!
“Yalnız değil misiniz?”
“Evet, değilim.”
“İyi de kimlerle berabersiniz?”
“Peygamber Efendimizle ve Onun Eshâbıyla beraberim her gün. Onlarla olan, hiç yalnızlık duyar mı?” buyurdu.
O zaman kavradılar meseleyi.
“Affedersiniz hocam. Biz bunu düşünememiştik” dediler.
● ● ●
Bu zât, Allah korkusundan ve âhirette hesap verme endîşesinden "toprak" olmayı arzu ederdi!
Allah’tan korkardı!
Sohbetlerinde;
"Rabbim bana, cennet veyâ cehenneme girmekle, toprak olmak arasında tercîh hakkı verseydi, toprak olmayı tercîh ederdim!" buyururdu.