Beni çok sevindirdin

Anadolu velîlerinden Palamut Dede’nin bir menkıbesi anlatılır halk arasında:

Şöyle ki:

Evinde hiç yiyecek yoktu bir gün.

Olacak bu ya, o gün de bir misâfiri geldi uzaktan.

Ona ikrâm edecek bir şeyi olmayınca çâresizlikten iyice sıkılmıştı ki, o anda çalındı kapısı.

Gelen, genç komşusu idi.

Elinde bir tepsi vardı.

Onu bu zâta uzatıp;

“Hocam! Bu böreği sizin için yaptırdım, lütfen kabul buyurunuz” diye arz etti.

Mübârek, sevinçle aldı böreği.

Ve doyurdu misâfirini.

Çok memnun olmuştu...

Ertesi gün çağırdı onu.

Delikanlı koşup geldi:

“Buyurun hocam.”

“Evlâdım! Dün beni çok sevindirdin. Öyle bir zamanda getirdin ki o böreği, fevkalâde makbûle geçti. Allah senden râzı olsun. Şimdi sıra bende. Dile benden ne dilersen” buyurdu.

Genç adam arzetti:

“Sağlığınız hocam.”

“Şeyy, hocam..”

Arz etti ki:

“Kalp gözümün açılması en büyük arzumdur hocam.”

Mübârek zât;

“Pekâlâ” dedi.

Ve ellerini açıp;

“Yâ Rabbî! Aç bunun kalp gözünü” diye yalvardı.

Duâsı ânında kabul oldu.

Açıldı gencin kalp gözü.