Develerimi kaybettim!..
29 Temmuz 2018 02:00
Kabr-i şerîfi Manisa'nın Demirci ilçesinde olan Şeymer Hasan Dede’nin sevdiklerinden birinin, develeri kayboldu bir gün.
Çok aradı, bulamadı.
Yorgun argın döndü.
Bu işe bir çâre düşünürken Hasan Dede geldi aklına. Derhâl koşup çaldı kapısını.
Açılınca;
“Hocam! Ne olur, bize bir himmet edin” diye yalvardı.
“Hayrola, ne oldu?”
“Develerimi kaybettim!”
“Aradın mı peki?”
“Evet hocam. Her yeri aradım, hiçbir yerde yoklar.”
Hasan Dede, eliyle bir yönü işâret edip sordu:
“Falan yere de baktın mı?”
“Baktım hocam, orada da yoklar.”
“Bir daha bak, belki görememişsindir” buyurdu.
Adam almıştı işâreti.
“Peki hocam” dedi.
Ve koşturdu o yere.
Evet, develer oradaydı.
Hem de tam târif ettiği yerde...
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde; “Bir kimsenin îmân ile öleceği, son nefeste belli olur. Bir kişi bu devlete kavuşunca Allahü teâlânın ihsânları başlar” dedi.
Sordular:
“Nasıl yani efendim?”
Buyurdu ki:
“O şanslı kimseye Azrâil aleyhisselâm gelir ve; ‘Hiç korkma. Erhamürrâhimîne gidiyorsun. Asıl vatanına kavuşuyorsun. Büyük devlete erişiyorsun!’ der. Böyle olan kimseye, bundan daha sevinçli haber olmaz.”