"Benim bir dostum var..."

A -
A +
Anadolu evliyâsından Şeymer Hasan Dede’nin kabri, Manisa’nın Demirci ilçesindedir. Bu zât bir gün şunu anlattı sevdiklerine:
Allahü teâlâ Mûsâ aleyhisselâma “Yâ Mûsâ! Falan şehirde benim bir dostum vefat etti. Git, onu İslâm’ın vecîbelerine göre defnet” buyurdu.
Mûsâ Nebî gitti o şehre.
Ve buldu o kimseyi.
Yakınları, bir “vîrâne”ye terk etmişlerdi kendisini.
Sordu onlara:
Niçin böyle yaptınız?”
Onlar cevâben;
“O, son derece kötü bir hayat yaşadı. Yapmadığı günah ve kötülük kalmadı, onun için böyle yaptık” dediler.
Mûsâ Nebî, onu, oradan çıkardı. Dînî usullere göre yıkadı. Kefenleyip defnetti.
Sonra da;
“Yâ Rabbî! Yakınlarının bile kötü bilip günahları sebebiyle terk ettiği bu kişiye ‘dostum’ buyurdun. Bunun hikmeti nedir?” diye sordu.
Hak teâlâ buyurdu ki:
“Evet, o çok iğrenç bir hayat sürdü. Ailesi de bu sebeple terk etti onu. Ama o kulum, ölmeden evvel tövbe etti.”
Sordu ki:
“Nasıl tövbe etti yâ Rabbî?”
Hak teâlâ;
“Büyük pişmânlık içinde, gözyaşları dökerek; (Yâ Rabbî! Bütün ömrüm günahla geçti. Ama şimdi çok pişmânım. Sen gizleyici ve affedicisin. Yakınlarım beni terk etti. Ama sen terk etmezsin, beni affet) dedi, ben de onu affettim ve dostlarımın arasına dâhil ettim” buyurdu.
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.