Bile bile kılmazsa…

Bir gün, büyük velî Muînüddîn-i Çeştî hazretlerine, bazı kimseler gelip, kendisine “namaz”dan suâl ettiler.

Cevâben;

“Namaz, çok mühim bir ibâdettir” buyurdu.

Ve îzah etti:

“İbâdetler îmândan değildir. Yâni bir ibâdeti terk etmek, îmânı gidermez. Ama namaz için hüküm böyle değil.”

Sordular:

“Onun hükmü nasıldır efendim?”

Cevâben;

“Birçok büyük âlim; ‘Bile bile namaz kılmayan ve namaz vakti geçerken üzülmeyen kimsenin îmânı gider’ buyuruyor” dedi.

Ve açıkladı:

Sordular:

“Ya üzülüyorsa efendim?”

● ● ●

Bir gün de şunu anlattı:

Birisi Resûlullah Efendimize gelip;

“Yâ Resûlallah! Kıyâmet ne zamandır?’ dedi.

Efendimiz ona;

“Kıyâmet için ne hazırladın?” diye sordu.

O kimse de;

“Fazla bir şey hazırlamadım yâ Resûlallah, ama Allah ve Resûlünü çok seviyorum” dedi.

Resûl-i Ekrem;

“Öyleyse âhirette sevdiğin kimselerle beraber olursun” buyurdu.