"Ne kabahatim oldu ki!.."

A -
A +
Büyük velî Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin annesi, oğlunun dergâhında çalışır, severek yapardı her hizmeti. Dergâhta yemekleri o yapar, yorulunca bir hasırın üstünde kıvrılır yatardı. Oğlu bunu gördü. Acıdı onun hâline. Ve yemek yapma işini ondan aldı. Genç birine verdi. Ancak annesi çok üzüldü bu işe! Kederlendi, neşesi kaçtı bu yüzden. Mutfaktakilere; “Ne kabahatim oldu ki, bu kıymetli hizmetten mahrum ediliyorum? Benim, bu hizmetlerden gayri bir sermayem yoktu. Bu dünyada yaşamaktaki tek maksadım da bu idi. Âhirette kurtuluş ümidim, bu hizmetlerdi. Ne yazık ki, kaçırdım bu nimeti, o da gitti elimden” dedi. Çok kederliydi. Onun bu hâlini, gidip oğlu Bâkî Billâh hazretlerine haber verdiler... Bu defâ oğlu üzüldü! Bunu beklemiyordu. Haberi getirene; “Ben, ona acıdığım için yemek hizmetlerini ondan almıştım. Ama mademki üzülüyor, yine kendisine verin” buyurdu. Koştular hemen. Müjde verdiler annesine. Çok sevindi mübârek hâtun. Gitti o üzüntüsü. Sevince garkoldu. Allahü teâlâya şükretti. Oğluna da teşekkür...
UYARI: Küfür, hakaret, bir grup, ırk ya da kişiyi aşağılayan imalar içeren, inançlara saldıran yorumlar onaylanmamaktır. Türkçe imla kurallarına dikkat edilmeyen, büyük harflerle yazılan metinler dikkate alınmamaktadır.