"Kendini helâk ediyorsun!.."

Mansur bin Mu'temir hazretleri, Tâbiîn’den olup, hadîs ve fıkıh âlimlerindendir. 132 (m. 749) senesinde vefât etti.

Kırk sene gündüzleri oruç tuttu.

Geceleri namaz kıldı.

Az yer, az uyurdu.

Ama çok ağlardı!

Hattâ çok ağlamaktan gözleri az görürdü!

Annesi bir gün;

"Bu kadar ağlama oğlum, kendini helâk ediyorsun!" dedi.

Cevâbında;

"Üzülme anne" dedi.

"Niçin?" deyince;

"Anneciğim bugün ağlarsam yarın âhirette, hiç ağlamam!" dedi.

Hâlini bilenler ona acırlardı.

● ● ●

Komşusunun kızı, bir gün babasına;

"Babacığım! Komşumuz Mansur'un evinde bir 'direk' vardı, bugün o direği göremiyorum, acabâ ne oldu?" diye sordu.

Babası da;

"O direk dediğin, Mansur’du kızım. Devamlı namaz kıldığı için sen onu direk sanıyordun. Bugün namaz kılarken vefât etti" dedi.

● ● ●

Bâzı gençler, bu zâta;

“Şükretmek nasıl olur efendim?” diye sordular.

Büyük velî;

“İslâm’ın beş şartını yerine getiren kimse, Allahü teâlânın nîmetlerine şükretmiş olur” buyurdu.