Onlar ahmak kimselerdir!..

Meymun bin Mihrân hazretleri, Tâbiîn’in büyüklerindendir.

734 (Hicrî 116) da Cezîre’de vefât etti...

Bir gün bu zâta;

"Efendim, hiç çalışmayıp da, rızkımız ayağımıza gelir diyenler hakkında ne buyurursunuz?" dediler.

Büyük zât dinledi.

Ve cevap olarak;

"Onlar hem câhil, hem de ahmak kimselerdir” buyurdu.

Sebebini sordular.

Cevâbında;

Çünkü İbrâhim aleyhisselâm gibi bir büyük peygamber, hattâ bütün peygamberler, rızık için sebeplere yapışır, çalışıp kazanarak geçimlerini sağlarlardı" buyurdu

● ● ●

Bu zât, sevdiklerine;

"Bende hoş olmayan bir hâl görürseniz lütfen bana söyleyiniz ki, hâlimi düzelteyim. Zîra bir kimse din kardeşinde kötü bir hâl görür de, bunu ona bildirmezse, faydalı olamaz" buyururdu.

● ● ●

Meymun bin Mihrân hazretleri; bâzı insanların uygunsuz davranışlarda bulunup, birbirlerine küstüklerini duyunca çok üzülürdü.

Hatta hastalanırdı.

Ve yatağa düşerdi.

İnsanlar “geçmiş olsun” demeye gelirlerdi.

Günler geçerdi.

Onlar barışırdı.

Bu hâli bilenler, hemen bu zâta gidip;

"Efendim, o küs kimseler barışıp helâlleştiler" diye haber verince, çok sevinir, sıhhat bulur, tamâmen iyileşirdi...