"Şimdi ektiğimi biçiyorum!"

Tâbiîn’in büyüklerinden olan Sâbit bin Eslem Benânî hazretleri şöyle anlatıyor:

Bir mümin; Allahü teâlâdan bir şey isterse, Allahü teâlâ bu iş için Cebrâil aleyhisselâmı vazîfelendirir.

O kul “sâlih” ise, Hazret-i Cibrîl’e;

“Bu kulumun ihtiyâcını yerine getirmekte acele etme. Çünkü ben, o kulumun sesini duymayı seviyorum” buyurur.

Eğer “fenâ kul” ise;

“Yâ Cebrâil! Onun isteğini hemen yerine getir. Çünkü ben, onun sesini duymak istemiyorum” buyurur.

● ● ●

Yine o anlatıyor:

Bir kimse vardı ki, babasını bir yerde dövüyordu.

O kimseye;

“Babanı niçin dövüyorsun.

Günah değil mi?” dediler.

Babası bunu duydu.

Ve onlara dedi ki:

“Niçin?”’ dediler.

“Çünkü vaktiyle, tam bu yerde, ben de babamı dövmüştüm, şimdi ektiğimi biçiyorum!” dedi.

● ● ●

Bir gün de sevdikleri;

“Efendim, Allahü teâlânın en çok sevdiği ibâdet nedir?” diye sordular.

Cevâbında;

“Allahü teâlânın en sevdiği ibâdet, Müslümanların birbirini sevmesidir ki, bu haslet, îmânın da şartıdır zâten” buyurdu.