"Çok kritik bir ânı yaşıyorum evladım!”

 

Hanbelî mezhebinin imâmı olan Ahmed bin Hanbel hazretleri, ölüm hastalığında, son nefeslerini veriyordu ki, yüksek sesle;

“Olmaz! olmaz!” diye bağırdı.

Oğlu yatağına yaklaşıp;

“Kime ‘olmaz!’ dediniz?” diye sordu.

Cevâbında;

Çok kritik bir ânı yaşıyorum” buyurdu.

Oğlu sordu:

“Ne tehlikesi babacığım?”

Hazreti İmâm;

“Şeytan karşıma geçmiş; ‘Ey Ahmed! Gel sen de Hristiyan dîni üzere rûhunu ver’ dedi, Ben ‘olmaz, olmaz!’ deyince kaçıp gitti” buyurdu.

Bir nefes alıp;

“İşte ey oğlum! Şeytan, insanlara en büyük hilesini son nefes ânında yapar. Ona aldanan, mâzallah sonsuz cehenneme gider” dedi.

Sonra şehâdeti söyledi.

Ve ayrıldı dünyâdan.

Halk çok üzüldü.

Zîra büyükler;

“Bir âlimin ölümü, bir âlemin ölümüdür” buyurdular..

Sevenlerinden biri, onu rüyâda gördü.

Salınarak yürüyordu Cennet bahçelerinde.

Garibine gitti bu hâli.

Ona edeple yaklaşıp;

“Efendim, merak ettim, bu nasıl yürümek böyle?” diye sordu.

İmâm cevâben;

“Dünyâda İslâm’a hizmet edenler, Cennette böyle yürürler” buyurdu.