"Beni çok sevindirdin evlat!"

 

Anadolu velîlerinden Palamut Dede’nin bir menkıbesi anlatılır halk arasında:

Şöyle ki:

Evinde hiç yiyecek yoktu bir gün.

Olacak bu ya;

O gün de bir misâfiri geldi.

İkrâm edecek bir şeyi yoktu.

Çâresizlikten iyice sıkılmıştı.

İşte o anda çalındı kapısı.

Gelen, genç komşusu idi.

Elinde bir tepsi vardı.

Onu, bu velî zâta uzatıp;

“Hocam! Bu böreği sizin için yaptırdım, lütfen kabul buyurun” dedi.

Mübârek, sevinçle aldı böreği.

Ve doyurdu misâfirini.

Çok da memnun olmuştu.

Ertesi gün çağırdı onu.

Delikanlı koşup geldi:

“Buyurun hocam.”

“Evlâdım! Dün beni çok sevindirdin. O böreği öyle bir zamanda getirdin ki, çok makbûle geçti. Allah senden râzı olsun. Şimdi sıra bende. Dile benden ne dilersen” buyurdu.

Genç adam arz etti:

“Sağlığınız hocam.”

“Şeyyy, hocam..”

Arz etti ki:

“Kalp gözüm açılsın hocam.”

Mübârek zât;

“Peki oğlum” dedi.

Ve açtı elini.

“Yâ Rabbî, aç bunun kalp gözünü” diye yalvardı.

Duâsı, ânında kabul oldu.

Ve açıldı gencin kalp gözü...