"Ne bir eksik, ne bir fazla!"

Hazret-i Alî (radıyallahü anh), bir sefere giderken, Kûfe’den asker istedi.

Askerler de yolda çıktılar.

Hazret-i Alî geldi.

Ve Eshâba buyurdu ki:

Bir sahâbî anlatıyor ki:

“Ben bunu hazret-i Alî'den işittim.

Ve gelen askerleri bir bir saydım.

Buyurduğundan ne bir noksandı.

Ne de bir fazla, tam da o kadardı.”

● ● ●

Resûl-i Ekrem Efendimiz, bir gün Eshâb-ı kirâmına;

“Ben ilmin şehriyim. Ebû Bekir zeminidir. Ömer duvarlarıdır. Osmân semâsıdır. Alî kapısıdır. Ebû Bekir, Ömer, Osmân ve Alî hakkında, hep hayır söyleyiniz” buyurdu.

Resûl-i Ekrem Efendimiz, bir gün de Eshâb-ı kirâma;

“Allahü teâlâ, sizin üzerinize namazı, orucu, haccı ve zekâtı farz ettiği gibi, Ebû Bekir, Ömer, Osmân ve Alî’nin sevgilerini de farz etti. Her kim bu dördünden birine düşmanlık ederse, onun namazını, orucunu, zekâtını ve haccını kabul etmez” buyurdu.

Resûl-i Ekrem Efendimiz, yine bir gün de Eshâbına;

“Muhakkak ben ümmetimden, (Lâ ilâhe illallah. Muhammedün Resûlullah) demelerini istediğim gibi, Ebû Bekir, Ömer, Osmân ve Alî’nin sevgisini de isterim” buyurdu.