"Muhammed kim ola ki?"

Hazreti Âdem topraktan yaratıldı.

Ve önce Arş-ı âlâ’ya baktı.

Orada bir yazı gördü.

"Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah" yazıyordu.

Merak edip sordu ki:

"Yâ ilâhî! Muhammed kim ola ki, onun ismini kendi isminle yan yana yazmışsın?"

Hak teâlâ cevâben;

"Evlâdından biridir ki, Ondan daha kıymetli bir kimse yaratmadım” buyurdu.

Habîbullahın nûru Onun alnında parlıyordu.

Hak teâlâ meleklere emretti:

"Âdem’e karşı secde ediniz!"  

Bütün melekler secde ettiler.

Beş yüz sene secdede kaldılar.

Sonra başlarını kaldırdılar.

İblîs'in secde etmediğini gördüler.

Emre uyduklarına sevindiler.

Şükür için bir daha secde ettiler.

Hak teâlâ, İblîs’e sordu ki:

"Sen niçin secde etmedin?”  

O da cevap verip;

"Ben ondan hayırlıyım. Beni ateşten, onu ise çamurdan yarattın” dedi.

Ve gadab-ı ilâhîye düçar oldu!

Huzûr-u İlâhîden kovuldu!

Ve Hak teâlâya ricâ edip;

"Kıyâmet gününe kadar bana mühlet ver" dedi.

Hak teâlâ da mühlet verdi.

İblîs bu mühleti alınca;

"Senin kullarının yoluna oturup, onları yollarından saptıracağım. Hâlis kulların hâriç, elimizden kurtulan bir kimse olmaz" dedi.