"Geliriz, hem sohbet ederiz..."

Şeyh Lütfullah Efendi, Balıkesir erenlerindendir.

Bir gün, zengin biri geldi ve;

“Hocam, talebelerinizle birlikte bu akşam yemeğine bizim fakirhâneye bekliyorum” dedi.

Mübârek zat buyurdu ki:

Adam çok sevindi.

Talebeler daha çok sevindiler.

Zîra böyle dâvetlerden sonra hocalarının sohbetine doyum olmazdı. Yemekten ziyade sohbet için sevinmişlerdi onlar.

Ancak bir talebe hariç.

O, başka türlü sevinmişti.

İçinden; "Hele şükür, her gün darı ekmeği yiyip, darı çorbası içiyoruz. Bu akşam şöyle nefis yemekler yeriz" diye düşündü.

Sabırsızlıkla akşamı bekliyordu.

Lütfullah Efendi çağırdı onu.

O da koştu hemen huzûra.

Hocası buyurdu ki:

“Evlâdım, biz bu akşam dâvete gidiyoruz. Sen dergâhta kal. Mutfakta darı ekmeğiyle darı çorbası var. Onlarla karnını doyurursun!” buyurdu

Genç, anladı hatâsını.

Köşesine çekildi.

Ve kendini azarlayıp;

“Ey alçak nefsim! Sen yalnız mideni düşünürsen, böyle mahrum kalırsın işte. Çek şimdi cezânı. Sen buna müstahaksın” dedi...